Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Het is met de waarheid in strijd als regel op te zetten; "omne regimem ejus qui regitur causa esse comparatam." Bovendien heeft niet alle overheid haar rechtsmacht onmiddellijk van het volk gekregen. Een andere opwerping was de volgende. De grenzen der overheidsmacht zijn noodzakelijk de natuurwet en het goddelijk recht.
"Sic imperia quaedam esse possunt comparata ad regem utilitatem, ut quae victoria parta sunt"; en dit is daarom nog geen tyranniek bestuur, wijl het woord #tyran# in zijn gewone beteekenis een onrechtmatigheid insluit. Dat het overheidsrecht in den regel ten bate is der onderdanen, wordt door Grotius niet ontkend, wel ontkent hij, dat dit altijd zijn zou.
Sed ipsa recta ratio carior nobis esse debeat, quam illa sint a quibus ad hanc venerimus l. 1 c. 1. § 9 no. 2. De mensch verlaagt zich tot dier, als hij zijn driften en niet zijn verstand volgt, zoo zegt hij nog: nam vim judicatricem humanis actionibus Deus addidit, quo contempta obbrutescit animus. De mensch heeft met de dieren gemeen, dat hij toornig wordt.
G. l. 3. c. 129. Cuicumque est aliquid naturale, oportet etiam esse naturale id sinc quo illud haberi non potest; ... Est autem homini naturale quod sid animal sociale; ... Ea igitur sine quibus societas humana conservari non potest sunt homini naturaliter convenientia. S. c. G. 1. 3. c. 129. Zoo bijv. bet staatsgezag. Cfr. St. Thom. S. c. G. q. 3, 146. Suarez. De legibus, l. 2. c. 14 n° 4.
Wat Grotius' staatsleer betreft, ook hier is de invloed van het neo-stoicisme goed merkbaar. De bepaling van wat de staat is, vindt Grotius bij Cicero: "Fruendae justitiae causae reges esse institutos" Ook volgens Cicero is de souvereine macht niet altijd bij het volk; het volk kan zich aan anderen onderworpen hebben.
Ja, dat 'er zulke Versenmaakers tot onzent wel eer geweest zijn, die hunne regels zodanig konden doen rijmen, dat men niet eens merkte dat zij eenigen dwang in hunne denkbeelden daardoor leeden; doch, voegde ik 'er bij, dat is ook de hoogste top der rijmkunst, en dan geeft het rijm een alleraangenaamste zoetvloeijendheid en welklank aan de Dichtregelen, immers op deze wijze tracht men tot onzent de les van HORATIUS in acht te neemen: Non satis est pulchra esse Poemata dulcia sunto.
Deze wet was van den volkstribuun L. Roscius Otho, 67. Vandaar de uitdrukking in XIV sedere = equitem esse. Hij verwierf zich door zijn talent een groot vermogen, was een zeer achtingswaardig man, zeer gezien bij aanzienlijke Romeinen, o. a. bij Sulla en Cicero, en de lieveling van het volk.
"Gij, in de duistere stad, die baart deezen nacht," "tot wat eind uw moeyelijkheid, uwe smarten?" Sic et nos nati ... "Hem baarde zijn moeder in smart, toch met blijdschap." " Maar alles vervalt den Dood " "hem die in smart uit dit leeven verlost wordt" ...continuo desivimus esse. "Al het geboor'ne is een prooi des Doods,"
Doch ook kan aen hier de betekenis van bij hebben. De eerste opvatting heeft voor, dat "esse alicui" gebruikt wordt, wanneer de nadruk op de zaak valt, gelijk hier "hert", vgl. de volgende tegenstelling; haer, pron. reflex., waarvan het vrouwelik hert antecedent is. Zijn hart is niet vrij. Er is climax in de tekst: verrader, spoken, boose geesten.
Sunt ... quaedam quae vitae acquiparantur, ut existimatio pudor virginalis, fides matrimonii, aut sine quibus vita tuta esse non potest, ut imperii societatem continentis reverentia: adversum quae qui faciunt ii homicidis meliores non videntur. o. c. l. 1. c. 2. § 5. no 7.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek