United States or France ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het geheele voorval was afgespeeld in een halve minuut. Niemand anders dan Bensington zag het. Hij kon de andere achter zich hooren nog steeds op weg naar het huis. Hij schreeuwde iets onsamenhangends en liep toen terug naar Cossar, terwijl de ratten verdwenen. Hij bereikte hem buiten de holen. In het maanlicht duidde het spelen der schaduwen, die over Cossar's gezicht gleden, kalmte aan.
Hondengeblaf duidde aan, dat het rijtuig door het dorp reed en voor hem bleven slechts de ledige, doode velden terug en het dorp voor hem; hij zelf was verlaten en voor allen een vreemdeling. Hij zag weer naar den hemel, die, ofschoon de helft daarvan met kleine, witte wolkjes was bedekt, meer en meer blauw en helder werd, maar even ver en ongenaakbaar was als vroeger. "Neen, alles was dwaasheid!
Daar zij over het weer gezag voerde, zeide men, wanneer de sneeuwvlokken vielen, dat Frau Holle haar bed schudde, en als het regende, dat zij hare kleeren wiesch; ook duidde men vaak de witte wolken als haar linnen aan dat zij te bleeken had gelegd.
Ik begon onze cel op nieuw nauwkeurig te onderzoeken. Niets was er veranderd: wij waren gevangenen gebleven. Gedurende onzen slaap had de hofmeester de tafel afgenomen; niets duidde dus aan dat onze toestand spoedig zou veranderen, en ik vroeg mij ernstig af of wij bestemd waren om altijd in die kooi te leven.
Marieken werd bij familie, boerenmenschen in den Polder, uitbesteed. Zoohaast alles in 't reine was herbegon het zwoegen en het geld verdienen der waardige echtelingen. Het geluk bleef het dienen. Zekeren avond kwam M. Snepvangers een weinig geestelijk verheugd thuis. Zijne vrouw duidde het hem niet ten kwade want zij wist dat het buitenkansje hem niets gekost had.
In het dorp rustten wij eenige uren uit, welke tijd besteed werd aan een lang onderhoud met Bushby over het recht van verkoop van sommige landen. Een oud man, die een volleerd geslachtkundige scheen, duidde de achtereenvolgende bezitters aan door stukjes takken in den grond te steken.
Weldra duidde eene nog geweldiger losbarsting aan, dat een stoomketel van een der houtzaagmolens in de lucht gesprongen was. In één woord, de naderende verwoesting uitte zich onder de verschrikkelijkste vormen. James Burbank, Edward Carrol en Walter Stannard bevonden zich in dit oogenblik voor de poterne der binnenomwalling.
Weldra naderde zij, door Graaf Lodewijk Gunther voortgeleid; zij was in zwaar rouwgewaad gehuld, doch de diepe weedom, op haar bevallig nu verbleekt gelaat verspreid, duidde nog meer dan het rouwgewaad het lijden aan, dat haar ten deel gevallen was. Zij had haar nu eenig zoontje bij de hand, en trad met nedergeslagen oogen en wankelenden gang de rijen der edelen door.
Daar stak op anderhalven kilometer van het fregat een langwerpig zwart lichaam uit de golven; het dier sloeg geweldig met den staart en liet eene massa zog achter zich. Nimmer nog was de zee met zulk eene kracht door een staart in beweging gebracht; eene lange streep helder wit schuim duidde den weg van het dier aan en beschreef eene lange bocht.
Het was moeielijk te gissen zoolang de jeugdige Kaffer niet teruggekomen was. Men wachtte Bardik dus; men riep hem, men zocht hem langs alle kanten. Geen spoor zelfs werd van hem ontdekt. Het ontbijt dat hij bezig was geweest klaar te maken, stond naast het uitgedoofde vuur en duidde er op, dat zijn verdwijnen eerst sedert twee of drie uren geleden plaats had gehad.
Woord Van De Dag