Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
"Te oordeelen naar hare brieven, leefde zij heel eenzaam. Niemand, behalve een zeer intieme kennis, Ogarjewitsch, en een bloedverwant die toevallig eens over den dorpsweg reed en ons wilde opzoeken, kwam bij ons op Jasnaja Paljana.
Toen Elizabeth Gehrke, na doodende ontgoochelingen eindelijk wijs geworden, het geluk niet meer van de menschen verwachtte, maar schuw hen ontvluchtte in buitenstilte, in de veilige beslotenheid van een boerehuisje ver van den dorpsweg en daar leefde alleen, met enkele mooie dingen en dieren die haar dierbaar waren...., noemden de menschen haar zot; en het gebeurde meermalen, wanneer in zomertijd of vroegen herfst villa's en pensions vol gasten waren, er een van de wandelaars, afgedwaald naar 't afgelegen pad langs haar kleine erf...., haar woning aanwees met de woorden: "Daar woont de gekke Mevrouw Gehrke!"
En daar verscheen al het eerste teeken van westersche beschaving: een telegraaf-leiding. Even voor den middag bereikten wij Kendangan. Het dorp gaat geheel en al schuil onder de klappers. Zoo dicht staan de hooge, smalle stammen, dat men, langs den dorpsweg rijdend, den indruk krijgt van te bewegen door een reusachtig halmenveld.
Als de dominé zoo 's morgens in den zonneschijn den dorpsweg afwandelde, placht hij een lompen achttien voet van het Onverklaarbare te ontmoeten, die voor hem even fantastisch en onaangenaam was als een nieuwe vorm van afscheiding der kerk, zooals het daar onregelmatig heenliep met uitgestrekten hals, voortdurend zoekend naar de twee dingen die een kind het meeste noodig heeft iets te eten en iets om mee te spelen.
De geweldige breedte der vereenigde rivieren ligt voor mij uitgegoten. En altijd door heb ik het gevoel van op het water te zijn. De dorpsweg, de huizen, het geheele land heeft iets vlottends, iets dat drijft en schommelt. Op de kaart is het goed te zien hoe het water doende is met den opbouw van Borneo.
Wij hebben onze benedenvertrekken ontruimd. Wij zitten aan de vensters onzer tweede verdieping. Wij zien en hooren met het uur het water naderen van verre. Nog is de dorpsweg droog. Straks beginnen de woeste vee-transporten ook langs onze woning. Telkens draven koeien, schapen, geiten, die opgedreven worden, hun pad kwijt, mijn tuin in.
Zij hoorden het touw van de klok knarsen over de katrol, terwijl er een geluid klonk als van een langzaam belletje. De kerk ging aan. Eenige boeren en boerinnen, glimmende in Zondagsch laken en zijden schorten, liepen, het kerkboek in de hand, op den dorpsweg en Eline en Otto volgden hen met de oogen na, zelven ternauwernood zichtbaar achter de dikke stammen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek