United States or Mexico ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nu, dat was wel de moeite waard, want...." "Geen gekheid. Wat gebeurde er daarna?" "Wel, men begon over de motie te stemmen. En ze werd aangenomen." "Aangenomen? Terwijl de vreemdelingen in de minderheid zijn?" "Vergeet niet, dat Mengelberg hier gisteravond was." "Mengelberg?" vroeg Zabern. "Wie is dat? Wat had die in de Kamer te maken?" "In de Kamer?" lachte Dorislas. "Daar was hij niet.

In de concertzaal van de Opera. Maar u weet toch wel wie Mengelberg is! Heel de wereld kent hem." "De duivel mag hem halen. Verder." "Wel, bijna alle leden van onze partij woonden het concert bij. Men speelde de Piet-Hein-Rapsodie van Van Anrooy. Prachtig. Subliem. Jammer dat u er niet was. Ze waren er bijna allemaal, onze partijmannen." "Een zekere ezel, Dorislas genaamd, niet uitgezonderd.

"Stort dus niet uzelf, noch uw vrienden, in 't verderf, Zabern, Radzivil, Dorislas, al de ministers wier politiek Rusland een doorn in 't oog is, en die door den Hertog aan den Czaar zouden worden overgeleverd.

"Je spreekt erover, collega," schertste Dorislas, "alsof je er naar verlangt, dat ze herrie zullen gaan maken!" Dorislas en Miroslav waren, zooals bleek, op weg naar de schermzaal, die midden in den Hoftuin stond.

Vindt men dat alles, dan is natuurlijk bewezen dat Czernovië tegen Rusland complotteert, en het doel van de wet-Lipski is bereikt. Alles moet dus in het werk gesteld worden om de aanneming te verijdelen." Op dit oogenblik voegde Elizabeth zich bij hen, en dadelijk daarna naderden twee zwarte domino's, in wie Zabern den Premier en Dorislas herkende.

Felix had geen verdere bezwaren, en terwijl hij zich bij den Commandant voegde, volgde Zabern met Dorislas op eenigen afstand. "Maarschalk, wat beteekent dezen geheimzinnige geschiedenis?" vroeg de Minister van Financiën met een zijdelingschen blik op Felix.

Toen Zabern en Felix, die gezamenlijk het Paleis hadden verlaten, het park doorstaken, kwamen hen twee heeren, waarvan een in uniform, tegemoet, aan wie Felix door Zabern werd voorgesteld. De jongere van de twee, die blond haar had, blauwe oogen, en een gezicht dat op een doorloopend goed humeur scheen te wijzen, was Dorislas, de Minister van Financiën.

"De citadel heeft dikke muren," antwoordde de Commandant alleen. "En ik heb last gegeven," voegde Zabern er bij, "den Hertog te doen fusileeren, wanneer de bevolking hem met geweld zou trachten te bevrijden." "Geen halve maatregel!" lachte Dorislas. "En vindt de Prinses dat goed?" "Waarschijnlijk niet," antwoordde Zabern droog.

"Duizend roebels tegen honderd dat de Hollander wint," zei Zabern tegen Dorislas, die echter, als verstandig financier, de weddenschap afsloeg. De vijfde partij vormde een schitterend slot. Brunowski en Nikita, aangetast in hun eergevoel, maakten 't den vreemdeling uiterst moeielijk.

Hadden de monniken de gelegenheid hun bezittingen in veiligheid te brengen, dan zou de heele wet een dwaasheid zijn." Niemand durfde meer een oplossing aan de hand doen, die er trouwens niet scheen te zijn. "Als de wet wordt aangenomen," zei Dorislas, "zie ik maar éen weg uit de moeielijkheid.