Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Hij legde zijn oor tegen haar hart, maar de magere, dorre boezem was koud, en 't hart klopte niet meer. Hij deed zijn lippen tegen de hare, en ontwaarde geen ademtochtje. De rampzalige knaap omhelsde het lijk, en schreide bitter. De maan blonk in den heerlijk helderen hemel, het briesje doolde zuchtend rond en onder het gras snerpten de krekels.
Hij onderging onbewust den indruk van 't verhevene en z'n onwetende ziel doolde rond in 'n oneindige reeks van middelen, die hij te kiezen had, en van wegen die hij wilde inslaan. Hij was goed, innig goed. Op 't gebied van het goede wilde hij 't hoogste grijpen, het moeielijkste tot stand brengen. Z'n weifelen in keus was 'n natuurlijk gevolg van onwetendheid.
De zon brandde, en geen enkele dier ongelukkigen dacht eraan heen te gaan. Doray, de vroolijke gelukkige echtgenoote van Don Filipo, doolde ontroostbaar rond, in haar armen haar kindje dragend. Beiden schreiden. "Ga maar heen," zeiden ze haar, "uw kind zal koorts oploopen." "Waartoe zou 't leven als 't geen vader heeft om 't op te voeden?" antwoordde de diepbedroefde vrouw. "Uw man is onschuldig.
Bruid des hemels! wilt ge luistren naar een droom? 't Was, als doolde ik in 't verleden, en aan d' oever van een stroom: 't Was de Maas, wier blonde golven vloeiden langs een eilandzoom, En een oude grenssteen rustte er aan een grijzen wilgeboom." Bevend zag de Jonkvrouw opwaart, en heur fijne blos verschoot.
Inderdaad, ik bewonderde dit landschap, toen ik het vergeleek met een onbebouwd gewest in de gematigde streken, en begreep den zin der woorden, dat de mensch althans de wilde mensch met zijne slechts ten deele ontwikkelde geestvermogens het kind der keerkringen is. Toen de avond begon te vallen, doolde ik onder het duistere lommer der bananen en volgde den oever verder opwaarts.
Aldus aanhoudend vervuld met de zorg voor zijn familie, doolde de zwaarmoedige jonge man in die zomerdagen door Parijs, tot Aubry half Augustus werd vervangen door Doulcet de Pontécoulant.
"Nadat ik gedurende bijna twee jaren dit losbandig leven had geleid, zag ik met verschriktheid het einde mijner geldmiddelen naderen. Dan wilde ik den slechten weg verlaten, waarin ik doolde, en mijne levenswijs veranderen.
De bediende was intusschen komen aanzetten en hielp den geestelijke opstaan. Tasio de gek of de wijsgeer. De oude zonderling van 't kerkhof doolde afgetrokken door de straten. 't Was een oud-student in de filosofie, die zijn studie had opgegeven om zijn bejaarde moeder genoegen te doen.
Avond aan avond vernam na dien eersten dag Iravati, wanneer zij eenzaam in de lanen van het park doolde, het feestgedruisch, dat uit de hooge en bij die gelegenheden hel verlichte zalen van den burgt weerklonk.
Charis, van pleizier, juichte op en in den stralenden zomermorgen liep daar een ezel, met een schoone maagd op zijn rug, beiden vertuit met bloemen en blâren als voor een herdersfeest, den rood doorappelden bongerd te moet.... En tusschen de boomen doolde ik met Charis langzaam voort en zij plukte de appelen, die laag hingen en ik at de appelen, die, overrijp, waren gevallen over den grond in gras en madelieven en mos.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek