Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juli 2025
Beiden bevonden zich in de tweede schoolkamer, die er al even doodsch en triest uitzag als de eerste, met geen enkele versiering aan den muur dan een groote landkaart en een stuk of vier andere kaarten, waarop met reusachtige letters stond gedrukt dat er in de schooluren nooit gebabbeld en gelachen mocht worden.
Bezoek kwam er, nu Cécile en haar moeder van huis waren, heel weinig en buitendien waren vele families ook op reis of naar buiten, zoodat het er langs de grachten somber en doodsch uitzag met zooveel luiken voor de ramen en briefjes met "afwezig" op de deuren.
De sedert lang uitgedoofde en de nog werkende krater willen nog niet van elkander scheiden, houden elkander vast aan de zoomen van hun kleed. Maar dat kleed is bij den Batok groen als fluweel, door den verren afstand van de tjemaraboomen; bij den Bromo is het een treurig woest, doodsch, naakt en kaal gewaad.
Hier hoopte de graaf, en alle krijgslieden deelden die hoop met hem eindelijk te zullen uitrusten van de tallooze vermoeijenissen, hier eenen overvloed te zullen vinden der zoo lang ontbeerde levensmiddelen. Doch hoe bedroog hij zich! Bijna alle inwoners hadden, gelijk men weet, de stad verlaten. De straten waren doodsch; de paleizen en de meeste woonhuizen stonden ledig.
Eene zenuwrilling dreef door zijnen arm en zijne hand snokte nijdig het zeel om den gezapigen os te dwingen haastig voorbij te rijden. 't Was er doodsch, zwart, warm-stil rondom en niemand langs de baan.
Wel schemerde door het lijkzwart der boomen de éérste donzing van groen, maar de dagen waren koud hagel en regen kletsten langs de ruiten en de grond bleef zwart. Vandaag is de zomer gekomen. Als ik door het raam kijk, is niets veranderd. Boven de tuinschutting staan boomen, oud en levenloos, stil en doodsch, alsof ze nooit weer groen zullen dragen.
Dan bereikte ik Bannalec, het land der zwarte mutsjes, dan Rosporden, waar ik in den namiddag aankwam en waar alles mij doodsch en verlaten scheen met het stille marktpleintje en de zwarte huizen, en Concarneau, dat mij aan Pont-Aven deed denken.
De Piazza del Collegio Militare biedt wel den treurigsten aanblik van verwoesting. De eene zijde van het plein was geheel ingenomen door de gebouwen van een militaire school. De bovenverdiepingen stortten in, maar hebben in het vallen den gevel der eerste verdieping gespaard, die nu doodsch en somber, de lijken van meer dan honderd jonge menschen, de gansche schoolbevolking, aan het oog onttrekt.
Zoo hoort men b.v. te Venloo, dat de bramen rijpen, "als de processie naar Kevelaer gaat", en dat "als de processie van Kevelaer terugkomt, geen oud wijfje aan het spinnewiel blijft". Zijn de straten doodsch en verlaten, dan "lijkt het wel, of de processie naar Kevelaer is"; enz.
Ik voelde geen haast meer, geene drift, geene eigenliefde, geen verwijt tegen het lot. Ik sloeg mijn mantel om, stak mijn tasch onder den arm, sloot de deur en trok de straat op. Het was omtrent acht uur. De stad lag doodsch en grijs alsof een vroege nacht er reeds begon te dolen. Er waren bijna geen menschen meer op de baan. De huizen al gesloten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek