Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
»Vooral geen rumoer, mijne vrienden," zei Fletcher Christian, de eerste stuurman van de Bounty. »Bob, hou je pistool gereed, maar schiet niet voordat ik 't je beveel. En jij, Churchill, neem je bijl en verbreek het slot van de kajuit van den kapitein. En nog iets, denk er aan dat ik hem levend moet hebben!"
In den naam van de eer en de gehoorzaamheid die je me gezworen hebt, sommeer ik je tot je plicht terug te keeren!" »We weten volkomen waaraan we ons blootstellen," antwoordde Churchill. »Genoeg, genoeg!" schreeuwde de equipage, gereed om tot gewelddadigheid over te gaan. »Nu, goed," zei Bligh, »als je dan een slachtoffer wilt, laat ik het dan zijn, maar ik alleen!
Het beste en het snelste middel om hem te genezen was, hem dadelijk aan den kommandant over te leveren! Hij zou zich wel weten te wreken, en met eigen hand! »Hayward! Hallett!" riep Christian, zich tot twee officieren richtende, zonder op de woorden van Churchill te letten, »klimt af in de sloep."
Intusschen was er een vrij hevig geschil gerezen tusschen den eersten stuurman en verscheidene oproerlingen die kapitein Bligh en zijne metgezellen aan hun lot wilden overlaten zonder wapenen, zonder brood of ander voedsel. Eenigen, en dit was ook de meening van Churchill, vonden dat het aantal van hen die het schip moesten verlaten, niet groot genoeg was.
In de hooge bank tegenover den preekstoel had de burgemeester van Amsterdam, Mr. W. F. van Leeuwen, plaats genomen met den engelschen consul, Mr. Churchill, en den vice-consul, Mr. Nabarre. Aan den voet van het gestoelte zaten verschillende afgevaardigden van andere kerkgenootschappen, als de Ned. Herv.
Onze ministers en de vreemde gezanten waren vertrokken, ons leger was nagenoeg geheel over den stroom en op weg door Vlaanderen, Winston Churchill was weg in een auto naar Oostende. Mijn besluit stond vast. Ik zou vertrekken. Deze stad ging in de handen van den vijand vallen, ik zou moeten de gehate soldaten en de trotsche officieren door mijn straat en aan mijn huis zien voorbij gaan.
Het witte kruis met de acht punten is op de poorten aangebracht en ook op de meubels in de consultatiekamer. Een der ridders, graaf Gaston Chandon de Briailles, houdt persoonlijk toezicht op het werk en geeft zijn krachten en zijn hart aan de zaak. Een ander lid van de Orde, tevens medicus, doet het geneeskundig en chirurgisch werk, graaf Churchill.
De regeering vertrok niet meer en de gasthuizen werden niet voort ontruimd. Churchill, de lord der engelsche admiraliteit, was naar Antwerpen gekomen en pleegde reeds overleg met onzen generalen staf. De zaken gingen een andere wending nemen onder zijn beheer! Antwerpen was gered! Het waren de laatste opflakkeringen van hoop, zekere voorboden van het einde.
Frankrijk heeft de deftigheid nog zoo ver niet gedreven van, gelijk de Engelsche nobility, op de postkales der pasgetrouwden een regenbui van ontzoolde pantoffels en oude sloffen te storten, ter herinnering aan Churchill, later Marlborough of Malbrouck, die op den dag van zijn huwelijk door den toorn zijner tante werd overvallen, die hem geluk bracht.
Het witte kruis met de acht punten is op de poorten aangebracht en ook op de meubels in de consultatiekamer. Een der ridders, graaf Gaston Chandon de Briailles, houdt persoonlijk toezicht op het werk en geeft zijn krachten en zijn hart aan de zaak. Een ander lid van de Orde, tevens medicus, doet het geneeskundig en chirurgisch werk, graaf Churchill.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek