Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 3 juli 2025


De franse vertaling is van 1621 door F. de Rosset en d'Andiquier. Maar mischien ook stond het verhaal in de een of andere bundel novellen. Zodat we nog niet met zekerheid kunnen aangeven waar Cats zijn Pozzo-Gitanella kan gevonden hebben.

Het exemplaar scheen oorspronkelijk het eigendom geweest te zijn van een stedelijk bestuur uit de dagen der Republiek; althans, André herkende het wapen, en toen hij het schutblad opsloeg, trof hij eene door Cats zelven geschreven en eigenhandig door hem onderteekende opdragt aan, waarin melding gemaakt werd van aan den dichter bewezen diensten en van eene voor hem daaruit voortgevloeide verpligting tot erkentelijkheid.

Ik vond een volk, dat in zijn bloed 't Zout van zijn wakkren schijnt te dragen En in een zweem de schoonste dagen Van 't voorgeslacht herdenken doet; Dat de oude vaderlandsche zeden Nog door geen vreemdling laat vertreden, En schoon zijn Ruyter niet meer leeft, Zijn Cats niet gansch vergeten heeft. Jason

En wat al romantiese verhalen ook in de Trouringh: "uit alle oorden en alle tijden wist hij zijn volk wat te vertellen." 't Boek is als Cats, 'zeitgemäss' en aktueel. Evenals Hooft zijn Historiën aantrekkelik maakte door over toen bekende historiese personen mededelingen te doen, zo ook Cats. En hij wist veel van deze.

Welk doel had dit spel? Zeer waarschijnlijk van anderen oorsprong, heeft Cats er toch een praktische beteekenis aan gehecht.

Eene nieuwe uitgaaf zijner romantische werken kan misschien aanleiding worden tot vervulling dezer behoefte, althans de gedachte verlevendigen, dat een dergelijk boek nog altijd moet geschreven worden. Dr. Jan ten Brink. Ghy die by vreemde lieden koomt, Het is u nut te sijn beschroomt. Cats.

In het andere medaljon, met het profiel van Dante in bas-relief van zilver, waarboven een kleine ivoren arend de vleugelen uitsloeg? Het beste was, dat hij zich op den grootst mogelijken afstand van Emma nederzette in haar vaders fauteuil, of op een stoel daarnevens, en eene soort van =contenance= borgde door zich voor de leus in Cats te verdiepen.

Zorg dat je koers houdt,” riep vroolijk lachend de oude zeekapitein, toen hij zag, dat ’t jonge mensch zijn standplaats bij den fauteuil verliet en naar Marie, die van de canapé haar armen naar hem uitstrekte, kwam toewaggelen. „Hij is er! Dat’s ’n kerel als Cats.

Cats, mocht men den band er niet om breken: »Al kreegh uw wederpaer de witte laserije, Al kreegh uw wederpaer de swarte rasernije, Hij blijft uw man...«

Dit is zeker hard. Toch hebben wij voor dit rigorisme nog meer bewondering dan voor eene slapheid als die der roomsche geestelijkheid in de dagen van haar verval onder Karel V. Te Cats in Zeeland, laat ik mij door dr. J. S. Theissen vertellen in zijn boek over de regeering diens keizers, verslingerde zekere Pieter Yemants zich aan een meisje van slechte zeden.

Woord Van De Dag

soepe

Anderen Op Zoek