United States or San Marino ? Vote for the TOP Country of the Week !
Juffrouw Corney had de proef genomen met tranen, omdat dit gemakkelijker was dan een vuistgevecht, maar zij was volkomen bereid, de proef met het laatste te nemen, zooals Mr. Bumble spoedig gewaar zou worden. Het eerste bewijs, dat hij ervan ondervond, was een hol geluid, waarop onmiddellijk zijn hoed naar den anderen kant van de kamer vloog.
»En ik u ook, mijnheer,« antwoordde juffrouw Mann met veel glimlachjes, »en ik hoop, dat u 't goed maakt, mijnheer.« »Zoo-zoo, juffrouw Mann,« antwoordde de bode. »Het leven van een gemeenteambtenaar is geen bed van rozen, juffrouw Mann.« »Nee, dat is het zeker niet, mijnheer Bumble,« stemde de dame toe.
Bumble een poosje gelachen had, viel zijn blik opnieuw op den steek en hij werd ernstig. »We vergeten de zaken, juffrouw,« zei de bode, »hier is uw toelage van de Gemeente voor deze maand.« Mr. Bumble haalde uit zijn zakportefeuille wat zilvergeld te voorschijn, in papier, en vroeg een kwitantie, die door juffrouw Mann werd geschreven.
Bumble, de kamer binnenstuivend. »Zeg dat nog eens!« Charlotte stootte een kreet uit en verborg haar gezicht in haar schort. Claypole, die niet verder van houding veranderde dan door zijn beenen op den grond te zetten, keek den bode in dronkenmansschrik aan. »Zeg dat nog eens, gemeene, brutale slungel!« zei Mr. Bumble. »Hoe durf je zoo iets te noemen?
»Kom binnen!« riep hij ongeduldig en stampte met zijn voet op den grond. »Laat me hier niet staan!« De vrouw, die eerst geaarzeld had, ging zonder verdere uitnoodiging kloekmoedig naar binnen. Mr. Bumble, bang of beschaamd om achter te blijven, volgde, blijkbaar weinig op zijn gemak en met zeer weinig van de eigenaardige waardigheid die anders zijn voornaamste eigenschap was.
Hij keek Bumble van ter zijde aan, terwijl deze binnenkwam, doch verwaardigde zich nauwelijks, in antwoord op diens groet, met zijn hoofd te knikken. Mr. Bumble bezat genoeg waardigheid voor twee, gesteld zelfs, dat de vreemdeling toeschietelijker was geweest; dus dronk hij in stilte zijn jenevergroc en las de courant met veel omslag en waardigheidsvertoon.
Bumble in zichzelf, »dan staat zij voor niets. Geen arme heeft die oogen nog kunnen verdragen. Of een uiterst geringe expansie van de oogen genoeg is om gemeente-armen, die door de schrale voeding niet heel sterk zijn, in elkaar te doen krimpen; of dat juffrouw Corney bijzonder ongevoelig was voor adelaarsblikken, is een zaak van opvatting.
Terwijl hij dit zeide, richtte hij zijn oogen op juffrouw Corney en als ooit een gemeentebode innig kon kijken, dan was Mr. Bumble op dit oogenblik die man. De thee was gereed en werd in stilte toegereikt. Mr.
Bumble sloeg dadelijk zijn jaskraag weer naar beneden; legde steek en stok op een stoel, en trok een anderen stoel bij de tafel. Terwijl hij zich langzaam op den stoel neerliet, keek hij naar de dame. Zij hield haar oogen op den trekpot gericht. Mr. Bumble kuchte opnieuw en glimlachte even. Juffrouw Corney stond op om nog een kopje en schoteltje uit de kast te halen.
Nauwelijks had hij dezen zeer ongewonen gymnastischen toer verricht, of Mr. Bumble bracht hem eigenhandig een kom pap en de feestelijke toegift van twee en een kwart ons brood.
Woord Van De Dag