United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


De heer Kegge meldde mij, dat "zijne vrouw en dochter, welke laatste, tusschen twee haakjes gezegd, een mooie brunette was, van verlangen brandden om mij te zien." Aan dit verlangen voldeed ik, en weinige dagen daarna zat ik tegenover de vrouw en de mooie brunette, onder een geweldig geblaf van twee spaansche hazewindjes, ten huize van den heer Jan Adam Kegge.

Hij vervolgde: ""Het was eene zeer pikante brunette, uit wier gelaat met dat al zulk een goed hart sprak, dat hare levendigheid iets aandoenlijks behield. Zij heette Mad. Basile.

Of het onderscheid louter dáárin had bestaan, dat de eerste eene brunette, de laatste eene blondine was! Maar Elise, levenslust, plaagzieke dartelheid, liefde innige, vurige liefde; maar Louise, onberispelijke vormen bij volslagen vrijheid van hart, om niet te zeggen afwezigheid van gevoel!

Ik zou de pen van Alfred de Musset moeten hebben, om uw zorgelooze zwerftochten op de bloeiende paden der jeugd naar waarde te verhalen; en zeker zou hij u ook hebben willen bezingen, indien hij, evenals ik, u met uw lieve, valsche stem dit ongekunstelde couplet uit een van uw lievelingsliederen had hooren voordragen: C'était un beau jour de printemps Que je me déclarai l'amant, L'amant d'une brunette Au coeur de Cupidon, Portant fine cornette Posée en papillon.

Die brunette daarnevens is Maria Ansloo, dochter van Jan Claesz. Ansloo, kruidenier op 't Water, en de jonkman achter haar is haar vrijer, Anselmus Hartsen van den Nieuwendijk. Maar pas op, daar komen de Regenten van de godshuizen, die 't tevens van den Schouwburg zijn, hunne plaatsen innemen.

Zijn oog viel op eene piquante brunette, eene vriendin van Claudine uit hare schooljaren, die coquet genoeg was om het reeds vroeger op deze verovering te hebben toegelegd en die haar nu trachtte te verzekeren door zijne verbittering tegen Claudine te prikkelen, door telkens met zijdelingsche wenken en schijnbaar achtelooze uitvallen terug te komen op die teedere betrekking, die al van jongs af tusschen Claudine en den jongen Frits Rosemeijer had bestaan.

Een derde schilderij stelde een groep van vier kinderen voor, waarbij aan de schoone brunette vooral niet was te kort gedaan. De beeltenis van William, die de oudste geweest was, miste ik met smart; maar het was natuurlijk, want het stuk was eerst sedert de overkomst der familie in het moederland geschilderd.

Zie," zeide hij, even met den vinger wijzende: "ziet gij die lieve brunette, in rood satijnen kleeding? zij is waarachtig niet slecht; of dat kleine zwarte ding daar, wier levenslust haar uit de oogen straalt?

"En dat hebben zij durven doen!" stuift onze held op, die nu deze aanminnige brunette, met de zielvolle, goddelijk schoone oogen, de wangen, waarop rozen en leliën bloeien, den blanken hals en de verrukkelijke vormen, half meisje, half vrouw, kortom, Hermoine de Alva, als zijn eigendom beschouwt. "Durven doen?" pruilt de jonge dame. Dan zegt zij lachend: "Waarom niet? Ben ik dan zoo leelijk?"

Maar wanneer er sprake is van een vrouw, is het altijd en alleen "de vrouw", eenvoudig het wijfje bedoelende, zonder eenig persoonlijk onderscheid te maken: "Het is even hard een vrouw te zien weenen als een gans blootvoets te zien gaan". "Het is even gemakkelijk een aal bij zijn staart als een vrouw aan haar woord te houden". "Een vrouw, een hond en een ezelijn, hoe meer men ze slaat, hoe beter zij zijn". Nu en dan wordt er verschil gemaakt tusschen een "blondine" en een "brunette" en Salomo's "deugdzame vrouwen", die zulk een hoogen prijs bedongen, zooals ons allen bekend is.