United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij is reeds half besloten van haar af te zien, maar is verstandig genoeg om naar Londen te komen en zelf inlichtingen in te winnen. Weldra is het misverstand opgehelderd en Ralph ontmaskerd. Het gelukkig paar schenkt hem echter vergiffenis; hij wordt ten slotte zelfs op het bruiloftsmaal genoodigd en mag deelen in de algemeene vreugde.

De tijd ging hem veel te langzaam voorbij, maar eindelijk naderde toch de dag, waarop de bruiloft bepaald was. Nu ging Paul naar zijn' vader en verzocht hem een bruiloftsmaal klaar te laten maken en de gasten te verzoeken: "want ik ga trouwen," zei Paul. "Trouwen, jongen, maar met wie dan?" riep de vader. "Ik heb je nog nooit met een meisje gezien!"

Wie deze en enkele andere ringen wil afgebeeld zien, kan »Die Woche« 1913, S. 1913-1916 opslaan en er de toelichtingen van Willy Bauer bij lezen. Wanneer nu aldus bruidegom en bruid zich elkander in huwelijk gegeven hadden volgens wet en gewoonte, wachtte thuis het bruiloftsmaal. »Daer twee geliefden trouwen Met weêrzijds vrinden raad, Daer mag bij 't bruyloft houwen Wel zijn een blij gelaad...«,

Met het door haar geputte water bereiden zij dan het brood, dat bij het bruiloftsmaal gebruikt moet worden; terwijl de mannelijke en vrouwelijke bloedverwanten van den bruidegom liederen zingen, voor deze gelegenheid bestemd.

Men zou hier een overleefsel van het roofhuwelijk kunnen zien; klaarblijkelijk is het echter slechts een overoud scheidingsgebruik. Het was een "slag met de levensroede", vgl. bl. 116. Bij de Slavische volken vindt men het nog herhaaldelijk. Het bruiloftsmaal heeft weinig karakteristieks meer behouden: eten, drinken en dansen is de boodschap.

Dat hij zich daarom verschoonde en hij morgenochtend zou komen. Hij is juist heengegaan." Deze ledige armstoel temperde een oogenblik de vroolijkheid van het bruiloftsmaal. Ofschoon de heer Fauchelevent ontbrak, was er echter de heer Gillenormand, en de grootvader was opgewekt voor twee.

wat hij dan beantwoordt met eene bespiegeling over Hooglied IV, 12: »Mijne zuster, o bruid, gij zijt een besloten hof, eene beslotene wel, eene verzegelde fonteinvolgens zijne en de theologie zijner dagen alles zinnebeeld van het huwelijk tusschen Christus en zijne kerk, in waarheid dit gansche Hooglied eene verzameling Oudoostersche bruiloftsliederen, in verheerlijking der zinnelijke liefde gelijk, aan wat in zijn eigen dagen nog aan het bruiloftsmaal gezongen werd.

Zoo wordt naar aloude zede bewaard het eeuwige haardvuur. Vóor den haard, op de deel, worden de feestgelagen gehouden; daar wordt het bruiloftsmaal gevierd; daar wordt lustig gedanst op het oogstfeest; ... daar, in de gemeenschap van mensch en vee, op het tooneel van het roerige, bonte alledaagsch-leven, wordt ook het lijk ter schouw gelegd.

En die stemming was ook duidelijk te merken in zes van de een-en-twintig liederen aan Wenche Lövdahl, die nauwgezet werden uitgezongen aan het bruiloftsmaal. Maar, dat ze hem genomen had, kwam zóó. Zij was een jaar in 't deftige gedeelte van Christiania geweest; dien winter was zelfs 't hof daar en er waren veel Zweden.

Wij vernamen dat de buitengewone drukte veroorzaakt werd door eene bruiloft; weldra kwam de bruidegom zelf, op de meest wellevende wijze, ons uitnoodigen bij de plechtigheid tegenwoordig te zijn, en deel te nemen aan het bruiloftsmaal, dat nog dien eigen avond zou gehouden worden. De kerkelijke plechtigheid was op morgen bepaald.