Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 oktober 2025


Dus keerde hij hun den rug toe, en liep weg, en keek dien heelen dag niet meer naar die Smalandskinderen om. In het zuidwesten van Smaland ligt een groote heide, waar enkel heikruid groeit, behalve op één plekje, waar een lage steenige bergrug midden over de hei heenloopt. Daar groeien jeneverbessen, lijsterbessen en enkele groote, mooie berken.

Hier begint de weg sterk te rijzen. De paarden kunnen niet dan stapvoets voort. Gij nadert allengs het hoogste punt, en snel gaat het dan naar beneden. Tot tweemalen toe evenwel moet gij een bergrug beklimmen, en staart gij van den top in een eerbiedwaardige diepte neder. Vlak tegenover u verrijst dan een andere berg, naar wiens spits een sterk hellend, bijna loodrecht pad voert.

Vroeg in den morgen van den 21sten gingen wij op weg, en volgden weer den loop der rivier, die hier zeer klein was geworden, totdat wij aan den voet van den machtigen bergrug kwamen, die de wateren der Stille en Atlantische Oceanen gescheiden houdt.

Wij trokken over een lagen bergrug, welke Guitron scheidt van de groote vlakte waarop Santiago ligt. Hier was het uitzicht in hooge mate verrassend: eene doodsche, effene vlakte, gedeeltelijk met acacia-bosschen bedekt, en in de verte de stad, die horizontaal aan den voet der Andes grensde, welker besneeuwde toppen in de avondzon blonken.

Allerlei instrumenten, natuurlijk grof bewerkt, gelukten hem ook, en eindelijk was den 5den Mei hun metaalbewerking afgeloopen en keerden de smeden weder naar de Schoorsteenen terug, om daar een nieuwen werkkring te zoeken. De huisvesting op nieuw besproken. Een droombeeld van Pencroff. Een onderzoek van het noordelijk meer. De noordelijke grens van den bergrug. De slangen.

Het loofhout verdween weldra. Enkele dennen vertoonden zich nog. Alleen heidebloempjes of boekweit zagen wij den bergrug tooien. Het was spoedig gedaan met allen plantengroei. Geen heester, geen kruidje, geen bloem kon ons oog meer ontdekken. Het rijtuig hadden wij wegens het sterke stijgen van den weg verlaten. Eindelijk bereikten wij eene hoogvlakte.

Een heerlijke weg langs dat frissche Bortevand, afwisselend over open terreinen en door bosch, altijd langs de helling van een bergrug. Toen over eene hoogte, om eindelijk onder bosch uit te komen aan het kleine meer van Moen, waar het dorp met zijn kerkje aardig in het water weêrkaatste.

Aan de oostzijde openen zich ook verscheiden dalen, die fraaie uitzichten opleveren; aan de westzijde is de doorloopende bergrug getooid met tal van watervallen en op den top bedekt met eeuwigdurende sneeuw en hier en daar een gletscher.

Doch eensklaps als uit zijne mijmering opgeschrikt, sprong hij omhoog en luisterde.... Een geluid, een klank van menschenstemmen trof uit de verte zijn fijngeoefend oor. En inderdaad, schoon op nog tamelijk verwijderden afstand, kwam, wél ongewoon verschijnsel hier! een groep ruiters langs het eenig begaanbare gedeelte van den bergrug afdalen naar de vlakte.

Tot meer dan twee eeuwen na C. stonden zij te Rome op het forum ten toon gesteld. Wat wij er echter van weten, berust op aanhalingen en uitleggingen van rom. rechtsgeleerden en is gedeeltelijk van jongeren datum. Taburnus, een bergrug op de grenzen van Samnium en Campania, waardoor de bergpas van Caudium aan de Zuidzijde werd begrensd.

Woord Van De Dag

slonsige

Anderen Op Zoek