Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Een klein poosje bleef hij zóó zitten, nam met een diepen melodramatischen zucht en langzame beweging een witten zakdoek uit zijn borstzak en zachtjes zijn bepereld voorhoofd bettend, vroeg hij dof: Is 't niet om te besterven? Ik heb erg medelijden met u, meneer Holtsman. O, dank! innigen dank! hij breidde de armen naar mij uit. Zoo'n woord van u is een droppel balsem op mijn verscheurd gemoed!
Is hij een rustig haan, hij kraai nog eens te degen; Den sleutel van mijn rijk zij u voor 't lest ontzeîd, En welker tijd gij in mijn tegenwoordigheid Hier weêr verschijnen dorst, ik zweer bij mijnen Throone, Misraïms edel hof, en bij mijn groote Kroone, Ik zweer bij dezen staf bepereld en verguld, Dat gij van stonden aan uw kerkhof vinden zult. O diamanten hart! o ijzeren nature!
Wij woonden toen te Dilbeek, een dorp vol vooroordeelen in een struisch landschap van het kloekste Brabant. Daar lag een tuintje met rozenperken en kleine wegelkens vóor ons huis. Juist blonk er een lieve Junimorgen, bepereld met zilveren dauw en omdaan met lichte floersen opalen licht.
Kom .... kom rap .... Wilt ge niet gaan met mij? Dan moest ze bloemen hebben. Waren er wel bloemen genoeg ginder? Dat had Simon geschikt.. dat had Simon geschikt, ja, maar ze wilde het precies weten. Ze was er zeker van dat er niet eens bloemen genoeg waren. Ze wilde veel, veel bloemen, volle vrachten met witte en teer-blauwe en paarse, versch geplukt en nog met frissche nattigheid bepereld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek