Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Wij kwamen aan een gewone holopening in een plooi van het terrein. Dit hol voorzichtig een meter of wat binnengaande, stonden wij aan den rand van de eigenlijke aven. Steenen, welke wij daarin gooiden, kaatsten met veel geraas van wand tot wand. Het eind van den val konden wij niet hooren; het geluid stierf zacht weg.
Een "Aven" is een geheimzinnig, duister gat in den grond, waaraan de boeren 500 M. en meer diepte toeschrijven. Daar de plateaux voor het grootste gedeelte uit een kalkformatie bestaan, zijn ze inwendig voorzien van grotten, kanalen en meren; 't hemelwater dringt door 't poreuze gesteente heen en holt dit uit, ook al doordat kalk in koolzuurhoudend water, dus in regenwater, oplost.
De opening van zulk een zwart gat van 10 tot 15 M. doorsnede maakt iemand werkelijk angstig en men moet verbazend voorzichtig zijn niet op losliggende steenen te stappen; men zou met steenen en al in de diepte storten en te pletter vallen: de schacht gaat 75 M. loodrecht naar beneden. Men is van plan deze aven voor toeristen toegankelijk te maken.
Over deze avens hadden wij menigmaal iets gelezen en ook op onze reis verscheidene keeren hooren spreken, zoodat wij besloten bij den molen Sourbette, waar een voetpad naar boven leidt, onzen weg verder over een causse te nemen, om eenige van die donkere gaten van nabij te bekijken. De eerste aven, waar wij aankwamen, was de Aven Armand, in 1897 door den heer E. A. Martel onderzocht.
Toen hij desondanks toch order gaf hem neer te laten, maakten zij een kruis en riepen hem toe: "Je komt er wel in, maar nooit zul je er weer uitkomen." Zeer groote moeite kostte het hem flinke, degelijke mannen te krijgen om een handje te helpen en desnoods mee neer te dalen. Een stevige wandeling bracht ons naar een andere aven, de Hure. Hier was de opening anders dan bij de Armand.
Een overoude legende toont aan, dat reeds in vroeger eeuwen de boeren vermoedden, dat deze avens in verbinding staan met de bronnen, die zich aan de zijwanden der causses bevinden. Eens liet een jonge herder zijn zweep in de aven de Hure vallen en zijn moeder, die aan de andere zijde van de causse aan den oever van een beekje woonde, vond eenige dagen later de zweep in dat beekje terug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek