Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 juli 2025


Maar ook in dien nijpenden oogenblik begaf den heldhaftigen Ridder zijne fierheid niet: »Moet ik sterven," gaf hy onvertsaagd ten andwoord: »ik zal het met eere weten te doen maar de bezworen trouw aan mijn Vrouwe van Brabant verbreek ik niet."

Hij, werkeloos, lusteloos en verlegen, bleef er naast staan, niet wetende hoe zich te houden; hij had gebaren gemaakt om iets aan te vatten of in te zien, die gebroken werden door dat zij toevallig haar arm tusschen hem en het ding heen bewoog; hij had met belangstelling iets gevraagd, waarop zij geen andwoord gaf, heelemaal verdiept in haar studie.

Zij wilde uit zijn persoon, uit zijn wezen, uit zijn houding, uit zijn gezicht, een andwoord lezen. Maar zij ontdekte niets. Met kleine schokjes volgde Jozefs lichaam de bewegingen van den trein en zijn slapend hoofd schudde ja en neen, op alles ja, op alles neen.

Deze eerste rollende woordenroffel aan haar oor, na al de maanden van stilte en afzondering, deden een hinderlijk gesuis in haar hoofd ontstaan. Tusschenbeide voelde zij aan haar slapen iets kloppen, met lichte tikjes. Toen Mathilde geen andwoord vond, wilde Emilie doorgaan.

Nu hoorde hij hijgen, iets als een onhoorbaar schreyen, iets als een regelmatig kloppen van ver af, als op een aanbeeld van uren afstands onder den grond. Mathilde, riep hij, wat is dat? Is er iets in je kamer? Ben je wakker? Het geluid hield op. Hij kreeg geen andwoord. Hij hoorde zachte voeten, wijkend, met het geruisch van een kleed er over heen. Mathilde, ben je wakker?

Eerst vroeg zij zich af, of het niet aan háar was den tweeden stap te doen, of hij niet wachtte op een andwoord, rekenende zijn vraag te hebben gesteld, op een geschreven bericht. Zoo-wat een uur lang was zij er zeker van, dat dit zoo het gebruik was, en zij wilde haar map al krijgen om te schrijven.

Foei, dat was slecht: ben ik dan ook hier niet? Maar nu, die dierbren die ik achterliet, Ontfang ik kennis van hun lot op aard, Of blijft dat voor het wederzien bewaard? Gij zelf bezit het andwoord op die vraag: Gij weet waar de Aarde ligt: blik naar omlaag! Ik doe het, maar zie niets dan duisternis. Houd vol, en wil zien. Ziet ge nu? Gewis! En duidlijk ook!

Zal-je van me blijven houden, zoo als je zegt het nu te doen, zal-je van me houden, zooals ik het van jou doe en toch eigenlijk wel voel het altijd te zullen blijven doen? Of ben-je wispelturig en heb ik mij vergist, vreeselijk, vreeselijk? Plotseling dacht zij dit hevig en zag hem strakker aan. Zij wilde een andwoord weten.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek