United States or Saint Kitts and Nevis ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zie ook Verdam, Geschiedenis der Nederl. Taal, bl. 139 vlg.; C. V. D. Bergh, Handboek der Middelnederlandsche Geographie2, passim; R. Andree, Braunschweiger Volkskunde, bl. 59, vlg.; Tijdschrift IV, bl. 212; Friesche Volksalman. 1897, bl. 48. Nadere opmerkzaamheid verdienen nog de straatnamen, die een eigenaardige, vrij zelfstandige groep vormen te midden der Nederlandsche plaatsnamen.

Het moet eigenlijk verrassend heeten, dat niet reeds veel eerder hier of daar berichten zijn opgedoken, dat men op het spoor was gekomen van het lijk van Andree, of van zijn metgezellen, Strindberg of Fränkel.

Zoo was Maandagavond, den openingsavond van het congres, allen leden een feest aangeboden in de ontvangstzaal van het Grand Hôtel Royal, waar, ook al weder evenals in Amsterdam, eene cantate voor dit doel was samengesteld, die gecomponeerd was en geleid werd door de 70-jarige Elfrida Andree. Door de oude mevrouw Holmgren werd dien avond de welkomstgroet uitgesproken in vier verschillende talen.

En dan zijn er wonderlijkheden, als bijvoorbeeld, dat de kapitein vinder de papieren niet zou hebben ingekeken, en niet wou vertellen, of hij ze had meegenomen; dat hij, naar kapitein Storm zegt, hem vroeg, hoe de naam Andree werd gespeld en meer dergelijke vreemdheden. Het zal wel niet voorbarig wezen, met de zweedsche geleerden prof. Nathorst, kapitein Nilsson en Dr.

Ik heb er alleen een hard hoofd in, dat juffrouw Andrée zal willen meewerken, als ze de hoofdrol niet krijgt.” „Hoezoo?

De St. Andréas of Hoofdkerk (Eglise de St. Andrée), is een groot Gothisch gebouw, en pronkt met twee vrij hooge spitse torens, waarin geen klokken hangen, aan den eenen kant. Aan den anderen schijnt men 'er ook twee te hebben willen maken, en op een van die begonnen torens, hangen eenige klokken; deze kan dan eenigzins als een derde toren worden aangemerkt, het geen aanleiding geeft tot eene nog al aardige woordspeling: l'Eglise de St. Andrée, zegt men,

Deze, kapitein Storm van de schoener Juga, heeft door tusschenkomst van Reuter der wereld kond gedaan, dat kapitein Chalker van het amerikaansche schip, de Pelops, op een landtocht in het Noorden van Labrador bij kaap Mugford een eenvoudig kruis heeft gevonden, waarop de naam »Andree« stond. In den grond onder het kruis lag een lijk en er was een doos met papieren.

Nu, dat ’s nog zoo kwaad niet,” merkt Schröder, die eigenlijk juffrouw Andrée ook niet goed lijden kan, aan. „’n Debuut met ’n benefiet samen is een goed idee.” „Mevrouw, ’k ben dankbaar, dat ik u hier ontmoet heb.”

Wat is u goed, mevrouw Groote!” „Zie je, Walten, daar spreekt nu ’t artistenbloed,” zegt de Directeur; en tot mevrouw Groote gewend, voegt hij er bij: „Juffrouw Andrée is minder toeschietelijk geweest; ze heeft nog niet toegestemd.” „Wel! wel!” antwoordt mevrouw Groote met een zweem van hatelijkheid in haar stem. „Nu, zoo’n grrroote artiste mag haar kuif ook wel opzetten.

In Frankrijk zijn ook de ballons voor Wellman, den poolzoekenden Amerikaan, vervaardigd. Er zal echter veel meer aan proefvaarten moeten zijn gedaan met dien ballon, voor men het daar in het hooge noorden met eenige hoop op succes kan wagen. De ongelukkige Andree, die voor eenige jaren een dergelijken tocht naar de Noordpool waagde, maar nooit terugkwam, is een waarschuwend voorbeeld.