Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
Avond aan avond hoorden de bewoners van Berga, hoe de vos huilde om zijn komst aan te kondigen. De adder kronkelde over 't pad tot dicht bij 't huis. Hij kon niet spreken, maar men begreep wel, dat hij den machtige aan kwam kondigen. En in den appelboom buiten 't venster van mevrouw Uggla liet de uil zijn gekras hooren. Want alles in de natuur kent den dood en beeft voor hem.
AARON. Vorstin, besture Venus uw begeerten, Saturnus' invloed is 't, die mij beheerscht. Of wat beduidt mijn dood'lijk starend oog, Mijn zwijgen en mijn diep zwaarmoedig voorhoofd, Mijn wollig hoofdhaar, dat zich nu ontkroest, Gelijk een adder, als hij zich ontrolt Om fel een onontwijkb'ren dood te brengen?
De woudduif koert.... Daar ritslen dorre blâren... O, angst! daar schuifelt iets: twee vonken staren... Het sist een adder slingert zich om ’t been: Zoo slingert zich, in deze stille stonde, Het zoet verlangen naar de zoetste zonde Gelijk een adder om mijn ziele heen....
Heeft het u ook niet , dat iemand, die zoo lang ons vertrouwen genoot, ons zoo schandelijk heeft bedrogen? Heeft het u ook niet , dat hij die betrekking gekregen heeft? Het iedereen, dat de vijanden zich eensklaps zoo gewillig onderwierpen; niet ten onrechte vermoedde men, dat er een adder onder het gras school. Het mij, dat de hagel niet meer schade heeft aangericht.
Op gevaar van scheuren af, greep hij het papiertje; trok het der ontstelde vrouw uit de hand, en riep na eenige oogenblikken van pijnlijke stilte: "Daar heb je de adder; daar heb je het galgenaas! En dat is jou jongen, hé! dat is nu die engel van trouw en van deugd, hé....! Vervloekt mag ik wezen," piepte hij akelig: "vervloekt, zoo dat monster 't mij niet heeft ontstolen.
Hij keek op, en onderscheidde een paar lichte nonvlindertjes, die tusschen de boomen speelden. Hij volgde ze lang met de oogen, toen begon hij luid in zichzelf te sissen, maar eindelijk sliep hij in, en scheen tevreden te zijn met wat hij had bedacht. Den volgenden morgen ging de slang naar Krule, de adder, die in een steenachtige en hooggelegen streek van 't Friedsbosch woonde.
Menig jongen en krachtigen tijger had hij in de bosschen weerstaan en met speer en zwaard geveld, en meer dan één geduchte slang had hij onverschrokken den kop afgehouwen, maar nooit nog volkomen den afschuw kunnen overmeesteren, die hem bij den plotselingen aanblik van een schuffelenden adder of een eensklaps uitschietenden schorpioen beving, ook al vreesde hij niet terstond de giftige beet.
Zij kenden de holen wel, waar de adder lag ineengekruld voor den winterslaap en als zij baadden, zagen zij de ringslang door 't klare water aankomen; maar zij waren voor slangen en kabouters niet bang. Die hoorden nu eenmaal in 't bosch en daar voelden zij zich tehuis. Daar waren zij nergens bang voor. Diep in 't bosch lag het huisje, waar de jongen woonde.
Telkens als het dier geplaagd of verrast werd, schudde het zijn staart; en de trillingen waren zeer snel. De neiging tot deze gewone beweging bleek zelfs, zoolang het lichaam zijne prikkelbaarheid behield. De Trigonocephalus heeft dus in sommige opzichten den bouw van een adder, met de eigenschappen van eene ratelslang; het geluid wordt hier echter door een eenvoudiger inrichting voortgebracht.
En al week nu door de schrikkelijke verwoesting der zonde die vrede en harmonie ook van deze aarde weg, eens keert ze in heilige zegepraal weder; en dies meldt ons de profetie van een dag, waarop de wolf en het lam saam zullen weiden, een kind zich met een adder zal vermaken en de leeuw stroo zal eten gelijk het rund. Maar inmiddels is die heilige, Goddelijke vrede weg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek