United States or Brunei ? Vote for the TOP Country of the Week !


ενώ όλοι οι άλλοι Αχαιοί ερροχάλιζαν. Και ο μεν βασιλεύς των Λυδών λυπείται διότι ο υιός του είνε κωφάλαλος, τον δε βασιλέα των Περσών ανησυχεί ο Κλέαρχος συναθροίζων μισθοφόρους υπέρ του Κύρου.

Εζήτησαν δε παρ' αυτού να πράξη τούτο ένεκα της μεγάλης εμπιστοσύνης την οποίαν ενέπνεεν εις τον λαόν, και διότι πολλάκις είπε παρρησία ότι ο Σμέρδος του Κύρου έζη και ηρνήθη επιμόνως τον φόνον αυτού. Υποσχεθέντος λοιπόν του Πρηξάσπους να πράξη τούτο, οι μάγοι συνεκάλεσαν τους Πέρσας και ανεβίβασαν αυτόν εις τον πύργον κελεύσαντες αυτόν να αγορεύση.

Μ. Αυγέρη ........... » 2.50 ΠΛΟΥΤΟΣ. Μετάφρ. Μ. Αυγέρη ...........» 2.50 ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΑ1. Μετάφρ. Μ. Αυγέρη .....» 2.50 Ολόκληρος ο Αριστοφάνης εις 11 τόμ. δεμένους ΔΡ. 32.50 ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ. Μετάφρ. Κ. Βάρναλη .....» 2.50 ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ. Μετ. Δ. Αναστασοπούλου Αθηναίου, τόμ. 2 » 5. — Και οι 3 τόμοι του Ξενοφώντος δεμένοι » 9. — ΧΑΡΑΚΤΉΡΕΣ. Μετάφρ. Μαρίνου Σιγούρου .....» 1. —

Παρετήρει λοιπόν τον Κύρον αυξάνοντα και επροσπάθει να τον κάμη σύμμαχόν του εξομοιών τα ίδιά του δυστυχήματα με τα του Κύρου.

ΧΑΡ. Μάλιστα. ΕΡΜ. Είνε η Τόμυρις. Αυτή θα κόψη την κεφαλήν του Κύρου και θα την βάλη εις ασκόν γεμάτον από αίμα. Βλέπεις και τον υιόν του, εκείνον τον νέον; Είνε ο Καμβύσης• αυτός θα διαδεχθή εις τον θρόνον τον πατέρα του και, αφού κάμη μυρία σφάλματα εις την Λυβίαν και την Αιθιοπίαν, εις το τέλος θα τρελλαθή και θ' αποθάνη, αφού φονεύση τον ιερόν βουν Άπιν. ΧΑΡ. Τι αστεία πράγματα.

Τον συνεβούλευσαν δε να λάβη συμμάχους τους δυνατωτάτους των Ελλήνων. Όταν ο Κροίσος ήκουσε τας αποκρίσεις τας οποίας τω έφερον, ησθάνθη χαράν άμετρον. Ελπίζων ότι αναμφιβόλως θα κατέστρεφε το βασίλειον του Κύρου, έπεμψεν εκ νέου εις τους Δελφούς, μαθών προηγουμένως τον αριθμόν των κατοίκων, και διένειμεν εις έκαστον δύο στατήρας χρυσού.

Ο Σαϊτονικολής του υπεσχέθη ότι δεν θα του έλεγε πλέον τίποτε περί δαιμόνων· του ωρκίσθη μάλιστα εις τα κόκκαλα του σκύλου, με τα οποία, χάριν ευφημισμού, είχεν αντικαταστήσει εις τους όρκους του τα «κόκαλα του κυρού του».

Τόρα λοιπόν μαντεύω περί του Κύρου ότι εις τα άλλα μεν ήτο στρατηγός καλός και φιλόπατρις, αλλά δεν έλαβε διόλου ορθήν εκπαίδευσιν και εις την οικιακήν οικονομίαν δεν επρόσεξε διόλου. Πώς λοιπόν να το εξηγήσωμεν αυτό;

Όσοι μεν επλήρωνον εις αργύριον, τους διέταξε να πληρώνωσι κατά το βάρος του Βαβυλωνίου ταλάντου, όσοι δε εις χρυσίον, κατά το βάρος του Ευβοϊκού. Ισοδυναμεί δε το Βαβυλώνιον τάλαντον με εβδομήκοντα Ευβοϊκάς μνας. Επί της βασιλείας του Κύρου και της του Καμβύσου, δεν υπήρχε τίποτε ωρισμένον ως προς τους φόρους, αλλ' ο λαός προσέφερε δώρα.

Ο Θεός μόνο κατέχει τον καϋμό απού πήρε, μα είντα μπορεί να κάμη; είντα μπορεί να πη; Αυτή το θέλει, λέει, να πηαίνης στο σπίτι τως και δε φοβάται πράμμα, γιατί καθάριος ορανός αστραπές δε φοβάται. Μα μπορεί να πάη κιανεβουλής του κυρού τση και ταδερφού τση;