United States or Svalbard and Jan Mayen ? Vote for the TOP Country of the Week !


Χαρμίδης: 0 «Χαρμίδης» αποτελεί επισκόπηση της ηθικής, κ’ εξετάζει κυρίως το τι είναι σωφροσύνη, για να συμπεράνη ότι και αυτή, όπως τόσες άλλες ηθικές αξίες, είναι σχετική και επομένως απροσδιόριστος από πολλές απόψεις. Μετάφραση Άριστου Καμπάνη. Ιππίας μείζων και ελάσσων: Στον «Ιππία μείζονα», ο Σωκράτης φέρνει σε αντιφάσεις τον σοφιστή Ιππία, προκαλώντας τον να ορίση το Ωραίον.

Χαρμίδης: 0 «Χαρμίδης» αποτελεί επισκόπηση της ηθικής, κ’ εξετάζει κυρίως το τι είναι σωφροσύνη, για να συμπεράνη ότι και αυτή, όπως τόσες άλλες ηθικές αξίες, είναι σχετική και επομένως απροσδιόριστος από πολλές απόψεις. Μετάφραση Άριστου Καμπάνη. Ιππίας μείζων και ελάσσων: Στον «Ιππία μείζονα», ο Σωκράτης φέρνει σε αντιφάσεις τον σοφιστή Ιππία, προκαλώντας τον να ορίση το Ωραίον.

Τόσον ακριβώς τους παρέστησε, ώστε ενόμιζα ότι τους έβλεπα ζωγραφισμένους. Όχι μόνον σωματικώς, αλλά και ψυχικώς τους εξεικόνισεν ακριβέστατα. ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ. Κι' εγώ πολύ εκοκκίνησα, ω Αλήθεια. Σεις δε τι λέγετε;

Το άυλον εν τω αΰλω, το ιδεώδες εν τω ιδεώδει. Το σώμα είναι το σκότος, η ψυχή είναι η ακτίς. Ακτίς του αϊδίου, του απείρου, του υπερτελείου φωτός. Το μηδενός επιθυμείν, η σωφροσύνη, η απάθεια, τούτο θείον. Το όμμα σου, ω θείε άνερ, ήτο όμμα αετού, η διάνοιά σου ήτο της θείας διανοίας κοινωνός. Και ευτυχώς επέστη ήδη ο χρόνος, όπως τα δόγματά σου βασιλεύσωσιν επί της γης.

&Ανδρεία.& — Λοιπόν ως προς τον φόβον και το θάρρος η ανδρεία είναι μεσότης. &Σωφροσύνη.& — Ως προς τας ηδονάς δε και τας λύπας, όχι όμως όλας και πολύ περισσότερον όλας τας λύπας, μεσότης μεν είναι η σωφροσύνη, υπερβολή δε η ακολασία.

Αλλά από όσα μας προξενούν ηδονήν, άλλα μεν είναι αναγκαία, άλλα όμως είναι μεν καθ' εαυτά προτιμητέα, επιδέχονται όμως υπερβολήν, και αναγκαία μεν είναι τα σωματικά εννοώ δε τα εξής : τας τροφάς και τας αφροδισιακάς ανάγκας και εκείνου είδους τα σωματικά εις τα οποία είπαμεν ότι περιστρέφεται η ακολασία και η σωφροσύνη.

Λοιπόν, η επιστήμη διά της οποίας ηξεύρομεν να τιμωρώμεν δικαίως, είναι η &δικαιοσύνη& αυτή, και η άλλη, διά της οποίας είμεθα εις θέσιν να γνωρίζωμεν και τον εαυτόν μας και τους άλλους, είναι η &σωφροσύνη&; — Ναι φαίνεται, μου απεκρίθη. — Επομένως, καθώς η &δικαιοσύνη& και η &σωφροσύνη& είναι έν και το αυτό πράγμα; — Αυτό θα είναι φανερόν, μου απήντησε.

Είναι επομένως ένα και το αυτό πράγμα, καθώς φαίνεται, και &βασιλεύς& και &τύραννος& και &πολιτικός& και &οικονόμος& και &κύριος&. Και είναι μία και η αυτή τέχνη και η &βασιλική& και η &τυραννική& και η &πολιτική& και η &οικονομική& και η τέχνη του &κυρίου& και η &δικαιοσύνη& και η &σωφροσύνη.& — Βεβαίως, είναι όπως τα λες, μου είπε.

Επίσης δε και όστις επιδιώκει να απολαύση όλας τας ηδονάς και δεν αποφεύγει καμμίαν είναι ακόλαστος, όστις δε τας αποφεύγει όλας, καθώς οι χωρικοί, είναι βεβαίως αναίσθητος• λοιπόν καταστρέφεται η σωφροσύνη και η ανδρεία από την υπερβολήν και την έλλειψιν, ενώ από την μετριοπάθειαν συντηρείται.

Το παρεδέχθη και αυτό. — Ποία είναι τώρα τα αγαθά που μας υπολείπονται ακόμη; τι να είναι τάχα η σωφροσύνη, η δικαιοσύνη και η ανδρεία; παραδέχεσαι εσύ, Κλεινία, ότι θα ήτο ορθόν να κατατάξωμεν και αυτά μεταξύ των αγαθών, ή όχι; διότι ημπορούσε κανείς να το αμφισβητήση· εσύ όμως τι φρονείς; — Και αυτά είναι αγαθά, μου απεκρίθη. — Έστω λοιπόν, αλλά την σοφίαν σε ποια σειρά τάχα να την βάλωμεν; εις τα αγαθά; ή ποια είναι η ιδέα σου; — Εις τα αγαθά. — Κύτταξε μήπως παρελείψαμεν κανένα άλλο, που να αξίζη τον κόπον. — Μα μου φαίνεται πως δεν παρελείψαμεν.