United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και τόρα δε ομοίως ας ιδούμεν περί φιλίας και φρονήσεως και ελευθερίας, τι εννοούσες, όταν έλεγες ότι πρέπει να τας λάβη υπ' όψιν του ο νομοθέτης, λέγε το. Λοιπόν άκουσε τόρα. Υπάρχουν δύο είδη πολιτευμάτων ωσάν μητέρες, από τας οποίας εάν ειπούμεν ότι παράγονται όλα τα άλλα, θα ελέγαμεν ορθά, και το μεν έν είναι ορθόν να ονομάζεται μοναρχία, το δε άλλο δημοκρατία.

Συλλήβδην δε ειπείν, πόθεν επήγασεν η ελευθερία ημών και τις μας έδωκεν αυτήν; Ο δήμος, η ολιγαρχία, ή η μοναρχία; Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι, αφού είς μόνος άνθρωπος κατέστησεν ημάς ελευθέρους, το καθήκον ημών είναι να διατηρήσωμεν την τοιαύτην διοίκησιν. Μη καταργούμεν πατρίους νόμους καλώς έχοντας, διότι τούτο δεν συμφέρει

Παρατείνεται δε η κατάστασις αύτη μέχρις ου ευρεθή τις να αναλάβη την υπεράσπισιν του λαού και χαλιναγωγήση τους τοιούτους· τότε ο λαός θαυμάζει τον άνθρωπον τούτον, όστις θαυμαζόμενος δεν βραδύνει να γίνη βασιλεύς. Ώστε φαίνεται και εκ τούτου ότι η μοναρχία είναι η καλλιτέρα διοίκησις.

Τα καλλιτεχνικά γεγονότα είναι ποικίλα, ενώ η ουσία της καλλιτεχνικής εντυπώσεως είναι μία. Η Μοναρχία, η Αναρχία και η Δημοκρατία μπορεί να συναγωνίζωνται για τη διοίκηση των εθνών αλλά ένα θέατρο πρέπει να είναι στην εξουσία ενός πολύ μορφωμένου κυβερνήτη. Μπορεί να υπάρχη καταμερισμός της εργασίας, μα δεν πρέπει να υπάρχη καταμερισμός μυαλού.

Και αι θέσεις ήσαν κληρονομικαί. Μοναρχία κληρονομική μέχρι της εκκλησίας εν τη νέα ελληνική κοινωνία! Η θυγάτηρ ερχομένη εις γάμον και ιδρύουσα νέον οίκον, κατελάμβανεν εν τω ναώ την θέσιν της μητρός, ήτις γραία πλέον εβαρύνετο ν' αναβαίνη εις την γυναικωνίτιδα, ισταμένη εις τον νάρθηκα κάτω, ή ζαρόνουσα εις κανέν στασίδιον κάτω-κάτω υπό την σκοτεινήν κόγχην.

Και τωόντι πώς η μοναρχία δύναται να ήναι διοίκησις καλώς ωργανισμένη όταν επιτρέπη εις ένα άνθρωπον να πράττη ό,τι θέλει χωρίς να δίδη λόγον εις κανένα; Και ο μάλλον ενάρετος άνθρωπος εάν περιβληθή με τοιαύτην εξουσίαν, ήθελε παρεκτραπή των συνήθων του ορθών φρονημάτων. Παρά τω ανθρώπων η υπερηφάνεια γεννάται εκ των αγαθών τα οποία έχει, ο δε φθόνος αρχήθεν συγγεννάται με τον άνθρωπον.

Στερηθείς ο Κροίσος του υιού του, διήλθε δύο έτη εις πένθος μέγα. Μετά την παρέλευσιν του χρόνου τούτου η μοναρχία του Αστυάγους, υιού του Κυαξάρου, κατεστράφη υπό του Κύρου, υιού του Καμβύσου, και η δύναμις των Περσών έλαβε μεγάλην ανάπτυξιν. Τότε ο Κροίσος κατέστειλε το πένθος του και ήρχισε να εξετάζη εάν ήτο δυνατόν να εμποδίση την υπερβολικήν ανάπτυξιν των Περσών.

Από τα τρία λοιπόν, πολιτεύματα δέξου ότι το ίδιον είναι πολύ περισσότερον και ανυπόφορον και υποφερτόν. Νέος Σωκράτης. Πώς το εννοείς αυτό; Ξένος. Δεν λέγομεν τίποτε άλλο, παρά ότι η μοναρχία και η αρχή των ολίγων και του λαού, αυτά τα τρία είναι τα πολιτεύματα συμφώνως με την αρχήν του λόγου τον οποίον αναπτύσσομεν τόρα. Νέος Σωκράτης. Βεβαίως έτσι είπαμεν. Ξένος.

Και βεβαίως αυτό δεν πρέπει να το παραμελήσωμεν. Ξένος. Όχι βέβαια κατά την γνώμην μου. Και λοιπόν ειπέ μου το εξής. Νέος Σωκράτης. Τι πράγμα; Ξένος. Άραγε η μοναρχία δεν είναι έν από τα πολιτεύματα; Νέος Σωκράτης. Μάλιστα. Ξένος. Και κατόπιν της μοναρχίας νομίζω ότι ημπορούμεν να αναφέρωμεν την ολιγαρχίαν. Νέος Σωκράτης. Πώς όχι; Ξένος.

Λοιπόν η μοναρχία, εάν συνενωθή με καλά γραπτά, τα οποία ονομάζομεν νόμους, είναι το καλλίτερον πολίτευμα από όλα. Εάν όμως είναι παράνομος, τότε είναι βαρύ και το πλέον ανυπόφορον. Νέος Σωκράτης. Σχεδόν. Ξένος. Την δε εξουσίαν των ολίγων, καθώς μεταξύ του ενός και των πολλών ο μέσος όρος είναι τα ολίγα, ομοίως και αυτήν ας την θεωρώμεν μέσον όρον και εις τα δύο αυτά.