United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΟΦΗΛΙΑ Την έννοιαν θα 'χω της λαμπρής σου νουθεσίας φύλακα της καρδιάς μου· αλλ' αδελφέ γλυκέ μου, μη κάμης όπως ασεβείς κάποιοι ποιμένες· τ' ουρανού το τραχύ και ολόρθο μονοπάτι δείχνουν των άλλων, και ξεχνούν την διδαχήν τους, και, ως ο φιλήδονος 'πού αλόγιαστα ξεδίνει, τρέχουν μες της τρυφής τον ανθισμένον δρόμον.

Εγώ συνομιλώντας με τον καραβοκύρην, και διηγούμενος εις αυτόν το δεύτερόν μου ταξείδιον, όταν έφθασα εις εκείνο το μέρος της διηγήσεως, που εγώ αποκοιμήθηκα εις το νησί και το καράβιον εμίσευσε, και όταν εξύπνησα, ευρέθην μοναχός, και βλέπω και ευθύς ο καραβοκύρης με αγκάλιασε καταφιλώντάς με, και λέγοντάς μου· αδελφέ Σεβάχ είμαι ο καραβοκύρης, που τότε εξ απροσεξίας σε ελησμονήσαμεν εις το νησί.

Ιζόλδη, είναι ωραίο και πολύτιμο πράγμα μια πηγή, μια πηγή άφθονη που ξεχύνεται και τρέχει, με μεγάλα και καθαρά κύματα. Την ημέρα που ξεραίνεται δεν αξίζει τίποτε πεια. Έτσι είναι η αγάπη όταν ξεραθή». Η Ιζόλδη απάντησε: «Αδελφέ, σας κυττάζω, αμφιβάλλω, τρέμω, δεν ξέρω, δεν αναγνωρίζω τον Τριστάνο. — Βασίλισσα Ιζόλδη, είμαι ο Τριστάνος αυτός που τόσο σας αγάπησε.