United States or Colombia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ook een vijand, maar een droge, dat zijn natte," zei Leen, terwijl ze naar Nel en Door wees. "O, moesje, zing nu gauw, anders komt Door met haar natte spons," en toen begonnen allen weer te zingen: "'t Is vacantie, 't blijft vacantie, Hoera, vacantie boven! En als je dat niet zingen wilt, Dan moet je er aan gelooven!"
Het "huwelijkslied" is een mooie Tagaalsche treurzang waarin al de ellende en droefheid van 't huwelijk, zonder de vreugden ervan geschilderd worden. Toen moest en zou Maria Clara zingen. "Al wat ik zing is weemoedig." "Dat 's niets, dat 's niets!" zeiden allen.
Ik mag u niet laten onzinnig zijn. Ik moet u leiden, ik moet u doen opgaan ... naar dat later geluk.... Wat scheelt er?... Ge vindt het hier eng. Ge moet u opbeuren. Het is hier niet eng. Wat scheelt er? Ge beeldt u dat allemaal in, omdat ge te veel alleene zit. Ge timmert al die akeligheden op, in uwe eenzaamheid.... Laat Bella hier komen!... na het diner ... 's avonds, en praat wat, zing wat....
't Baatte al wederom niet: de onvervaarde en strijdlustige Vondel kende geen halfslachtigheid. »Het gedicht op het Eeuwgetijde, en het Kenteeken des Afvals waren maar voorloopers geweest, lichte troepen uitgezonden om den weg te banen voor een krachtig leger, met voor- en middeltocht- en achterhoede, met andere woorden, voor een doorwrocht leerdicht, even uitmuntende door zaakrijkheid en fiksche dialektiek, als door gloed van poezy en vernuftige gedachten" 't luidde: Ik zing van Gods Altaargeheimenissen Van d' Offerspijs der heilige offerdisschen Van Offereere, en eeuwige Offerand.
Wat mij betreft: ik zal niemand beschenken, tenzij ik volkomen hetzelfde U schenken kan, Niet eerder zal ik Gods of iemand glorie zingen dan ik Uw glorie zing. Wie gij ook zijt! Gij hebt recht aanspraak te maken op alles!
Ik ben de poëet van de vrouw dezelfde als van den man, En ik zeg: groot is 't vrouw te zijn, groot is 't man te zijn, En ik zeg: niets is er grooter dan de moeder te zijn van menschen. Ik zing den zang van hoogheid en hoogmoed, Wij hebben nu tamelijk wel genoeg gehad van nederigheid en verlaging, Ik toon aan dat gesteldheid ontwikkeling beteekent. Zijt gij de anderen voorbijgestreefd?
Arturo stootte zijn buurman even aan, «comprenez-vous," terwijl de mijnheer zong met zijn versleten, als verroeste stem. Neen, neen, pardon ik kan niet zingen. Zing maar, 't doet er niet toe, zing, Uwe Edelheid even goed als wij. 't Werd nog al goed opgenomen. De pret maakte vergevensgezind; de mannen hadden er plezier van, Consuela durfde er hardop om lachen.
't Was een angstig roepen van verschillende kanten, dat tot hier doordrong: "Wij zijn zoo ver weg," zeiden de stemmen. "Maar jij ben dicht bij. Ga toch, en zing wat we allen voelen!" En ze herinnerde zich den een na den anderen, die de directeur had geholpen, en met zorg omringd. 't Was bovenmenschelijk, zooals hij zich had ingespannen om te helpen wie in nood waren.
Neen! al wat ik in 't vak van liedekens weet, heb ik in 't leger geleerd. Doch ik zing nooit recht zuiver als ik nuchter ben. De stem en de maag staan bij mij in nauw verband, en dit is natuurlijk: de goede dingen, dat is bij voorbeeld de wijn, gaan mijn keelgat in en dan eerst komen de goede dingen, dat zijn de fraaie liedekens, mijn keelgat uit, zoodat...."
Bella moest rechtstaan en iets laten hooren, en dan zou mevrouw Wilder en mijnheer Vrebos zelf oordeelen kunnen. Zing ereis van "Sur la rive solitaire".... Een danig oud ding toch niet, mama. Ho! maar dat vind ik juist zoo'n schoon stuk! Sur la rive solitaire, Loin de toi je désespère.... Het is fijne muziek, Bella.
Woord Van De Dag