United States or Guam ? Vote for the TOP Country of the Week !
Arturo stootte zijn buurman even aan, «comprenez-vous," terwijl de mijnheer zong met zijn versleten, als verroeste stem. Neen, neen, pardon ik kan niet zingen. Zing maar, 't doet er niet toe, zing, Uwe Edelheid even goed als wij. 't Werd nog al goed opgenomen. De pret maakte vergevensgezind; de mannen hadden er plezier van, Consuela durfde er hardop om lachen.
In het gehaspel der stemmen stemde Frasquito zijn guitarra die hij als een kind op zijn schoot had, de hals stak hem hoog boven den schouder uit. Arturo, die zijn zoontje had naar bed gebracht, kwam weêr binnen en nam den stoel naast Frasquetito.
Don Juan wist zeker dat zij van Arturo genoeg had, Doctor Avilar goed aankeek, maar die zou zich wel niet zoo gauw laten inpalmen... och wat, een vrouw was altijd sterker dan een man... en Consuela, haar dochter.... maar die was ook niet zoo onnoozel als ze er uitzag.... had Don Rafaël niet gezien dat ze zich door den brievenbesteller op den mond liet kussen, achter de deur.
Door zijn fatterig gepraat was een wrok komen trillen, en als een paard dat opmerkzaam de ooren spitst op het fluitje van zijn menner, begon de extrangero te luisteren naar dat levende geluid; want naast hem sprak Arturo al drukker, zijn borstlijdersgezicht gloeide op de koonen, af en toe moest hij kuchen en zijn weekblauw oog werd nat.
Consuela giegelde en riep den geestigen Frasquito bij haar te komen, maar juist had de dentiste hem bij den knoop van zijn jasje vastgekregen, dus knikte hij maar even naar haar om, koddig, met de hand op de plaats waar zijn hart zat. Verdieping. «Buenas noches!" zei Arturo, de man der senora en kwam witgevest in het lamplicht binnen.
Het roode lijf laveerde hem voorbij, hij zag de dijen krampend strekken in de strakke stof van den rok. Toen stond ze weêr te trippen op de plaats vanwaar ze was uitgegaan. «Anda, luz de mis ojos," had de opgetogen stem van Arturo haar achterna gejubeld. Ga, licht van mijn oogen.
Als het geblaat van een geit sleepte ze de laatste lettergreep in haar mond na. Hou je stil! «Comme elle crie cette femme," minachtte Arturo, en even daarna: «ah! attention, nous allons chanter une ronde." Juan zat al naast de guitarra te wachten tot hij moest invallen. Hij sloeg de maat met zijn hand tegen den kant van zijn stoelzitting, bij gebrek aan een stokje.
Met halven toon tokkelde Frasquetito voor zichzelven. «Il joue très bien le flamengo ce garçon," zei Arturo tot den schilder. Flamengo = Vlaamsch = distingué. Men beweert dat Karel V wanneer in zijn hofomgeving, hem iets trof door zijn mooiheid, gewoon was zijn tevredenheid te betuigen: «het is of 't Vlaamsch is." Nu is 't woord populair. «Si, si, ça sonne bien." «Et ça vous plaît?" «Beaucoup."
Frasquetito voorop, deed zijn best; zij spraken vrijuit over hem, in de zekerheid dat hij 't wel niet verstaan zou. Hij gaf zich dan ook al heel weinig moeite; meestal bracht hij aan tafel een boek meê, lei het naast zijn bord en las er uit tusschen het kauwen door. De eenige met wien hij soms wat praatte, was Arturo, die wel Fransch sprak, maar die at meestal niet meê of kwam pas bij het dessert.
Vreemdeling. Arturo was telegrafist; hij was vroeger, evenals de studenten, slechts kostganger geweest, maar nu sinds eenige jaren leefde hij met de padrona die weduwe was. De kleine Arturo was uit hen geboren. Maar men nam in 't huis niet veel notitie van hem.