United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Bella," zei de vader, zich tot zijn vrouw wendend met een glimlach, "ik zag een oud vriend van je van-middag." "En wie was dat?" "Raad 'es?" "Hoe kan ik dat nu? Wacht es, ik weet 't," voegde zij er in denzelfden adem bij, evenals hij lachend, "meneer Scrooge."
En Louis, knikkend, beamend ja, 't was jammer! bediende zich intusschen haastig, schoon niet zonder aandacht, van al wat op tafel stond, maakte een paar glimlachende aanmerkingen op de koffie die te slap en de boter die te hard was, en zei in-eens, luid animeerend en met een coquette gemaaktheid in zijn stem en zijn lachje, dat Paul dan voor van-middag de honneurs maar eens voor hem moest waarnemen, zijn bruidje chaperonneeren en helpen kiezen.
Louis begreep het best, dat zij zoo stil was, zoo teleurgesteld blijkbaar; het trof ook beroerd vervelend dat hij nu juist van-middag naar de Beurs moest voor die Afrikaansche mijnen, die in-eens zoo lekker aan het stijgen waren gegaan.
Is die er van-middag al weêr geweest? Zij zeide dit wel op haar gewonen toon van tegenwoordig, waar zoo weinig belangstelling in was, maar ze zeide het toch. Ja, andwoordde Jozef, zij kwam een boek te-rug-brengen. Wat komt ze dikwijls! zeî Mathilde, nog onverschillig. Och, ze leest graâg, en ze heeft weinig konversatie in de stad ...
Mevrouw Holsma liet haar door Sietske uitnoodigen binnen te komen, maar zy antwoordde dat ze liever by den kleinen Erik wilde blyven, met wien ze juist zoo prettig aan 't spelen was. "Erik?" dacht Wouter. Dat verwachtte ik wel, zei mevrouw Holsma. Daarom ook was ze van-middag niet aan tafel. Ze blyft liever by 't bedje van den kleinen jongen. Ook houdt ze niet van ons eten, riep Sietske.
Telkens voelde ze 'n koortsig heeten blos, dan weer een rilling als van kou en vocht.... Ze zei wat over de vele moeite die ze 'm gaf.... Ze snikte nog na, was moe, gebroken, óp.... Ze was, geloofde ze, 't liefst maar weer alleen geweest om zich daar neer te gooien, op de hei, in wanhoop, zooals ze ook van-middag al gedaan had, toen ze van vermoeidheid bijna niet verder had gekund.... Nu ging dat natuurlijk niet, ze moest nu doen wat Paul zei, meegaan naar die vreemde menschen.... O! 't was heel gewoon en dood natuurlijk; wat zou ze anders?... Alleen, ze had dat alles niet voorzien, 't zóó nooit gedacht....
's Avonds ook nog niet, maar den volgenden morgen, na hun ontbijt van negen uur, waaraan Mathilde hem verteld had, dat zij zoo heerlijk had geslapen, als in geen tijden, vroeg zij: Als je van-middag na de beurs thuis komt, gaan we dan een wandelingetje doen? Meen je 't wezenlijk? Ik verlang er na, zeî ze, ik ben in zoo lang niet uitgeweest!
Paul gaf geen antwoord, haalde z'n schouders op, liep met z'n handen in z'n zakken naar 't raam, treuzelde daar wat.... Toen, zich omdraaiend: "Wilt u 't ook aan Louis zeggen?... Want ik ga bij een van me kennissen hier koffie drinken, ik zal 'm dus niet zien voor van-middag als hij thuis komt..., maar ik wil 'm natuurlijk nog even goeiendag zeggen.... 'k Heb al 's nagezien: mijn trein gaat om 5 uur zooveel..., vijf dertig, geloof ik, van de Beurs...."
Ik was maar gaan dekken, jufvrouw, zeî ze, ik dacht, dat u 't zeker te druk had boven. O, dank-je, laten we 't nou maar samen verder doen. Het siste in de keuken; een geur van gebraden ossevleesch zweefde door den gang. Vader zat in de voorkamer In een boek te lezen. Wil u van-middag ook maar weêr híer eten, vader? vroeg Mathilde, het is hier veel lichter als achter.
Hij was erg gehaast, praatte rad, zenuwachtig en nog gemaakter dan anders. Het speet hem ontzettend, zei hij dadelijk, maar hij kon onmogelijk nu mee naar de winkels, hij moest absoluut op de Beurs zijn, van-middag, er was niets aan te doen, en later kreeg hij iemand bij zich op kantoor.
Woord Van De Dag