United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik ken je streken wel," en daarmede poogde Rosa hare hand in Topsy's borst te steken, terwijl het meisje woedend van zich af schopte en dapper vocht voor wat zij hare rechten achtte. Het rumoer van dit gevecht deed Ophelia en St. Clare beiden toeschieten. "Zij heeft gestolen," zeide Rosa. "Dat heb ik niet," schreeuwde Topsy, huilende van kwaadheid.

Clare keerende zeide zij: "Maar, Augustine, waarvoor in de wereld hebt gij dat schepsel toch hier gebracht?" "Wel voor u, om het op te voeden en wat goeds van haar te maken. Ik vond haar een tamelijk koddig staaltje van het negerras. Hier, Topsy!" vervolgde hij, fluitende alsof hij een hond wilde waarschuwen om op te passen, "laat ons een liedje van u hooren en uw dansen eens zien."

Toen zij eindelijk voegzaam was gekleed en hare haren kort afgeknipt waren, zeide Ophelia met zekere tevredenheid, dat zij er nu wat christelijker uitzag, en begon terstond te denken over de beste manier om haar te onderrichten. Zich voor het kind nederzettende, begon zij het te ondervragen. "Hoe oud zijt ge, Topsy?

Miss Ophelia zou u liefhebben, als gij maar goed waart." Topsy liet den korten schamperen lach hooren, waarmede zij gewoon was ongeloof aan te duiden. "Denkt gij dat niet," zeide Eva. "Neen, zij kan mij niet uitstaan, omdat ik eene negerin ben! Zij zou even lief hebben dat eene padde haar aanraakte. Niemand kan negers liefhebben, en negers kunnen niets doen. Maar het kan mij niet schelen."

"O, Miss Eva, ik doe mijn best," zeide Topsy ernstig; "maar och, het is zoo moeilijk om goed te zijn. Het lijkt dat ik er mij maar geheel niet aan gewennen kan." "Jezus weet dat wel, Topsy. Hij heeft medelijden met u en Hij zal u helpen."

Ophelia stond sprakeloos en verstijfd van verbazing. St. Clare, ondeugend als hij was, scheen zich met hare verbijstering zeer te vermaken, en het kind wederom aansprekende, zeide hij: "Topsy, dit is uwe meesteres. Ik geef u nu aan haar over. Pas op, dat gij u nu wel gedraagt." "Ja, meester," antwoordde Topsy met gehuichelden ernst, terwijl hare ondeugend spotachtige oogen flikkerden.

Topsy liet zich met haar voorschoot voor haar oogen, stil door Miss Ophelia de kamer uitbrengen, maar onder het heengaan verborg zij de kostbare krul aan hare borst. Toen allen weg waren sloot Ophelia de deur. De brave vrouw had onder dit tooneel veel eigen tranen afgewischt, maar bekommering voor de gevolgen van zooveel aandoening voor de kleine lijderes had toch de overhand in haar gemoed. St.

Toen Ophelia het opendeed, vond zij een boekje, dat Eva eens aan Topsy geschonken had, een almanak met een tekst uit den Bijbel voor elken dag van het jaar, en in een papiertje de haarlok, welke zij het kind op den gedenkwaardigen dag van haar afscheid had gegeven. St. Clare werd zeer aangedaan door dit gezicht. Het boekje was in eene strook zwarte krip gewikkeld.

Kortom, Topsy deed het huishouden spoedig begrijpen, dat het raadzaam was haar met vrede te laten, en men liet haar dus met vrede. Topsy was handig in alles wat met handen kon gedaan worden, en leerde alles wat men haar voordeed met verbazende vlugheid. In weinige lessen had zij Ophelia's kamer in orde leeren brengen op eene manier, waarop zelfs deze keurige dame niets kon aanmerken.

"Akelige ernstigheid! Dat behoorde ik ook. Maar gelijk Topsy zelve zegt: 'Ik ben zoo ondeugend." Ongeveer op dezelfde wijs werd Topsy's opvoeding een paar jaren voortgezet. Ophelia liet zich dagelijks door haar kwellen, als door eene soort van slepende kwaal, aan welker overlast zij door den tijd gewoon werd, evenals menschen somtijds aan hoofdpijn of iets anders gewoon worden. St.