United States or Namibia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dáár lekt de vlam met nooit voldane tong aan de gillende slachtoffers van het ongeloof! Dáár sterft de worm niet, die hunne harten dóór en dóór knaagt, zonder ooit die te vernietigen, opdat er steeds een hart te knagen overblyve in de borst van den Godverzaker!

o, Dat er in onze Christelijke gezinnen toch dieper besef opwaakte van deze heerlijke roeping! Eertijds zag men soms reeksen van geslachten, waarin de zegen der genade telkens van vader op kind als overging, en thans is het, of schier uit elk huis het ongeloof zijn prooi komt wegsleepen. Dit gaat niet om goed en have, maar 't gaat om de levende zielen.

De duivel, die op de menschelijke ziel loert, weet, dat hij gehaat wordt als vijand der wereld, en hij moet meer listig zijn dan sterk, wil hij den schat van ongeloof en twijfel naar de hel mededragen. Zijn trawanten vindt ge daarom onder onschuldige dieren, welke hij onder betoovering brengt, waarvoor zij later dikwijls moeten boeten, of het menschen waren.

Op deze waarachtige historie grondt zich myn ongeloof aan de buitengewone fatsoenlykheid van de Hallemannetjes, en ik hel over tot de meening dat dit fatsoen eigenlyk niets was dan 'n uitvindsel van Wouter's moeder, omdat ze "nauw behuisd" was.

"Ja voorwaar," antwoordde Abraham flauw, en zijn oogen gleden neer langs de plooien van de lange toga van den proost. "Maar wat is dan de oorzaak van hun verdoemenis?" "Hun eigen onboetvaardigheid en ongeloof."

Hij vroeg hem er naar, eenigszins aarzelend door zijn ongeloof, en zag toevallig zich omdraaiend, om een kop thee, die voor hem op tafel gezet was, op te nemen dat Annie, haar moeder en Louis bij die vraag alle drie opkeken, mevrouw met ongeduldige ergernis, Annie schuw-ernstig, Louis ironisch glimlachend.

»Ik zal uw medelijden niet trachten op te wekken," vervolgde de mestiesche vrouw, »ten opzichte van mijn eigen lot. Maar ik wijs u op dat kind, welks leven in gevaar is, en dat u weldra zal ontsnappen." Texar beantwoordde die betuiging met een gebaar, hetwelk zijn volkomen ongeloof moest uitdrukken. »Ja, weldra," hernam Zermah, »is het niet door de vlucht, dan zal het door den dood zijn."

"Staat dat in de Schrift, freule?" vroeg Emma lagchend. "Neen, jufvrouw ongeloof, de Schrift bezondigt zich niet aan zulke zwakheden. Dat doen alleen oude vrouwen, die een te goed hart hebben voor de jonge." "Mag ik dan even gaan? Binnen vijf minuten ziet gij mij weder hier." Emma had dien avond aan André niets ongewoons bespeurd.

De dichtheid en de lengte van het haar brachten me in de war. "Dat" zei hij, en hij deed dit zonder blikken of blozen, "dat kwam van een Mammouth." "Nonsens!" schreeuwde ik, want ik kon het protest van mijn ongeloof niet onderdrukken. "De Mammouth, beste vriend, verdween lang lang geleden van deze aardbodem.

Ware de onbescheidene zelfzuchtig genoeg geweest, door het aanvoeren van bewijzen zich te willen zuiveren van die blaam, de minste menschen kunnen het denkbeeld verdragen, voor logenaars te worden aangezien, en wanneer zij kiezen moeten tusschen hunne eigene rechtvaardiging en uwe smart vergeten zij ligt de voorschriften der edelmoedigheid, niet-alleen zou zij uit kieschheid geweigerd hebben toe te luisteren, maar de aantijging zou bij haar zijn afgestuit op een stalen ongeloof.