United States or Martinique ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nu was het, wij stippen deze bijzonderheid aan ten bewijze onzer nauwkeurigheid, op den 16den Vastenavond. Hier door ontstond een aarzeling, gemoedsbezwaren, vooral bij tante Gillenormand. "Vastenavond!" riep de grootvader, "des te beter. Er is een spreuk die zegt: Hij, die op Vastenavond trouwt. Is wis dat hem zijn keus niet rouwt. "Dus bepaald! 't Zal den 16den zijn.
Neen, 't is werkelijk treurig. Zoo bleef ik dus alleen om van de verrassing te genieten. Met schemering kwamen wij in het wonderoord aan en reden rechtstreeks naar de eenige hôtellerie. Wat lijkt het hier alles somber en zwart! weeklaagden mijn dames. Wellicht, antwoordde ik, wellicht rouwt nog de gansche streek over den dood van Cyrano.
Het is half twee. De heete dag. De lange dag. De wreede dag. Om twee uur zullen wij bij den Klaagmuur komen voor de gebeden. Ik ontmoet dr. Keller op den weg, den Amerikaanschen Mizrachist. Natuurlijk vast hij ook. Wij vragen elkander niet, waar wij heen gaan. Wij gaan naar den Klaagmuur. De Joodsche winkels in de Jaffastraat zijn gesloten. De Moeder rouwt om hare kinderen.
Gij weet niet, hoe gaarne men over dierbare betrekkingen rouwt; hoe zoet het is eenen geliefden doode voor het oog der wereld deze geringe hulde te brengen!
Evenwel, zij gáán voorbij. Als gij mocht wonen bij de Goôn dien tijd, In wellustvreugd gekoesterd? Toch zou 'k niet Willen verlaten dezen zwarten afgrond, Noch deze pijnen, wien geen pijndoen rouwt. Helaas! 'k verbaas mij, maar beklaag u toch. Beklaag des hemels slaven, die zichzelf Verachten, maar niet mij: want in mijn geest Zit heldre vrede, als in de zon het licht, Ten troon.
Ik zeg niet meer, En wensch niets minder; en zoo neem ik afscheid. SATURNINUS. Heeft Rome wetten, wij gezag, verrader, U en uw aanhang rouwt dan deze roof. BASSIANUS. Roof noemt gij 't, vorst, als ik het mijne neem, Mijn echte en rechte bruid en thans mijn gade? Doch Rome's wetten mogen dit beslissen. Hoe 't zij, 'k heb wat het mijne is, in bezit.
Soms verhoogde een afwijking van al het zwart den indruk nog; terwijl het geheele hof, ook de koningin, zwart draagt, rouwt de koning van Frankrijk in het rood. En in 1393 zagen de Parijzenaars met verbazing de geheel en al witte lijkstaatsie van den in ballingschap gestorven koning van Armenië, Léon de Lusignan.
"Maar," hernam de oude dame, "u rouwt toch over hem?" Hij antwoordde: "'t Is, omdat ik in mijn jeugd als lakei in zijn familie gediend heb." Nog één opmerking werd gemaakt, namelijk, dat telkens, wanneer een kleine zwervende savoyaard in de stad kwam om schoorsteenen te vegen, mijnheer de maire hem bij zich liet roepen, hem naar zijn naam vroeg en hem geld gaf.
Op de graven rouwt de witte roos, opgegroeid uit de tranen van Maria Magdalena, de lelie en de rosmarijn, die de bruidskroon tooide, rouwen de iep, de taxis en de cypres, door den guren winter nimmer van hun bladertooi beroofd, en daardoor troostbiedende symbolen der onsterfelijkheid.
"Hij rouwt over den bisschop van D.," zeide men in de gezelschappen; dit verhief mijnheer Madeleine niet weinig en schonk hem eensklaps een zeker aanzien in de aristocratische wereld te M. sur M. De microscopische voorstad Saint-Germain van het stadje dacht er aan, mijnheer Madeleine in haar kringen op te nemen, daar hij waarschijnlijk de bloedverwant van een bisschop was.
Woord Van De Dag