United States or Guernsey ? Vote for the TOP Country of the Week !
Elsje lachte door hare tranen heen en er kwam een beetje licht in de duisternis van haar gemoed. Was het dan ook eigenlijk wel zoo heel erg? Grootmoeder had gelijk. Het zou best kunnen zijn dat zij het aardig en mooi vond in die groote, drukke stad, dat haar tante erg meeviel bij de kennismaking en dat zij het met Cécile heel goed kon vinden. Misschien zouden ze wel een heeleboel grappen hebben samen het moest toch ook wel prettig wezen om eens een poosje in één huis te wonen met een meisje van haar eigen leeftijd! En dan....allerlei te zien, waarover zij alleen maar eens een enkelen keer had hooren spreken en later van alles aan grootmoeder te vertellen en aan de dorpsmeisjes d
O, je zult er stellig nog een heeleboel vinden. Die steenen zal ik bewaren als relieken. Ejlif en Morten moeten ze dagelijks voor oogen hebben. Is zij ... hoe bliksem heet zij nu ook weer ... zij ... die deern ... is zij nog niet naar den glazenmaker geweest? Jawel, maar hij zei dat hij niet wist of hij van daag zou kunnen komen. DR. STOCKMANN. Je zult zien dat hij niet durft. Wat is er Randine?
Meta zegt dat mijn spelling en mijn punktuaatsie schandelijk zijn en dat spijt me erg, maar, ik heb ook zoo vreeselijk veel te doen dat ik daar niet op letten kan. Adieu, ik zend een heeleboel kussen aan Papa. Uw liefhebbende dochter, Amy Curtis March. "Lieve mevrouw March!" Ik neem de pen op om u te zeggen alsdat wij allen gezont zijn.
Mocht ik daarna niet eens een vroolijken avond hebben? NORA. Ja, daar had u gelijk in, dokter. HELMER. Dat zeg ik ook; als het je morgen dan maar niet opbreekt. RANK. Och, een mensch heeft niets om niet in het leven. NORA. Dokter, u houdt zeker veel van gemaskerde partijen? RANK. Ja, als er een heeleboel dwaze maskers zijn.
M. KIIL. En er zouden een heeleboel van die dieren daarin gekomen zijn, zei Petra. Een reusachtige massa. DR. STOCKMANN. Ja zeker; er kunnen er wel honderdduizenden in zijn. M. KIIL. Maar niemand kan ze zien,... niet waar? DR. STOCKMANN. Neen, zien kan je ze niet. De duivel hale mij! Dit is nog het mooiste dat ik ooit van je gehoord heb. DR. STOCKMANN. Hoe meent u dat?
Toen dacht ik er nog eens aan te beproeven mijn banden te breken; maar onder den indruk van de pijn, die hun pijlen mijn gezicht en handen gedaan hadden, die heelemaal stuk waren, en waar een heeleboel pijlen nog in staken, en ook bemerkende, dat het aantal van mijn vijanden vermeerderde, gaf ik door teekens te kennen, dat zij alles met mij doen mochten wat zij wilden.
En zoolang meisjes niet veranderen daarin, niet tot bewuster leven als mensch gekomen zijn; zoolang haar eerste indruk op een college is, de teleurstelling: "een heeleboel meisjes en een paar schunnige jongens"; zoolang het voorkomen kan dat ze in de bibliotheek werkend, boos worden omdat niemand naar haar kijkt, "als een aardig meisje iets grappigs doet", zoolang zij zich voor laten staan op haar "aardig-meisje-zijn"; laten zij zich zoo lang toch geheel uit het hoofd zetten vrienden te kunnen zijn met haar collega's.
Je bent er altijd op uit om aan geld te komen, maar zoo als je het hebt, glijdt het je letterlijk door de vingers; je weet nooit wat je er mee uitvoert. Nou ... wij moeten je maar nemen zooals je bent. Dat zit in 't bloed. Ja heusch, zoo iets is erfelijk. NORA. Ik wou dat ik maar een heeleboel eigenschappen van Papa geërfd had.
Kijk: er zijn natuurlijk ook menschen wier levensopvatting eenvoudig is: literatuur. Die alles kennen uit de boeken. En dat is de schaduwzijde die het voordeel na zich sleept. Maar vele menschen, als die zich eenvoudig moesten vergenoegen met hun eigen ondervinding gesteld dat we eens kunnen aannemen: er is geen bellettrie, er zijn geen boeken die den omgang en de botsingen van de menschen met elkaar weergeven, dan geloof ik dat die menschen een heeleboel aan levensopvatting zouden missen wat ze nu wel hebben, en dat ze een heeleboel armer en bekrompener zouden worden. Door eigen ondervinding weten de menschen eigenlijk maar van heel kleine kringetjes iets af.... En dat zie je ook aan de critieken die de menschen op boeken uitoefenen. Ik heb dikwijls gezien dat sommige voorvallen in boeken, hetzij dat ik ze zelf zoo heb ondervonden, hetzij dat ze mij met mijn ondervinding aannemelijk voorkomen, door sommige menschen met weinig ondervinding aanstonds worden veroordeeld: Dat is onmogelijk, dat kan zoo niet gebeurd zijn. Daar komen ze altijd mee aanzetten. Een voorbeeld. U kent wel "Ida Westerman", dat vind ik een heel lief boek: daar steekt veel goeds in. Daar vind ik zoo juist in beschreven dat gevoel: dat dat meisje niet k
Niemand wist, dat ik die verzen maakte. Een paar jaar later zijn zij verschenen in een kindertijdschriftje. Het eerste gedicht, dat ik waarlijk gevoeld heb als gedicht, maakte ik op den eersten verjaardag van den dood van mijn vader. Toen was ik een goede dertien jaar. Intusschen waren een heeleboel andere verzen van mij verschenen onder allerlei pseudoniemen, die ik zelf niet meer ken.
Woord Van De Dag