United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !


O! er is tijd voor alles: 's morgens aan het ontbijt lees ik stichtelijke boeken en 's avonds wat grappigs. Louise, tegen Caroline. Heb je de romans van Paul De Kock al gelezen? Caroline. Neen; die mag ik niet lezen. Louise. Kom! kom! als je naar de Fransche komedie moogt gaan, dan zullen u die ook geen kwaad doen. Wat lees je dan? Caroline. Ik heb Trevillian geeindigd en ga nu Godolphin lezen.

"Het is waar wat ik gezegd heb!" barstte hij uit. "Ik heb het meisje van Nygaard nooit beloofd met haar te trouwen. Kom hier Vrijdagavond, heb ik gezegd, dan zal je wat grappigs zien. Dat was alles. Ik kan het niet helpen dat zij verliefd op mij was." "Ach, dat meen ik niet. Maar hoe kon je toch zeggen, dat ik goed en rein was?

Voor Else, die veel gereisd had en veel uit was geweest eenig dochtertje van rijke, in-weelde-levende ouders had de nieuwe omgeving meer iets grappigs om de burgerlijkheid van deze huurkamer, dan dat ze zich hevig door de verandering voelde geschokt.

In dit jaar was ze gaan begrijpen het studentenleven, dat haar eerst alleen iets grappigs, iets van pret maken had geschenen; dat ze nu voelde in z'n jonge kracht en z'n verwording, met z'n idealen en désillusies, levensmoed en wanhoop, altijd heel groot en heftig, heerlijk of afschuwelijk. O, ze vóelde, dat ze het stadje liefhad, zooals ze nog nooit 'n stad had liefgehad.

Hij had iets leuks, iets grappigs over zich, dat ons deed zeggen: We hebben waarlijk geen kijker noodig; maar we willen wel eens babbelen, wil u een glas bier? Un bock, mais volontiers! van een compatriot kan 'n mensch altijd wat accepteeren. Garçon, un bock pour monsieur!

Zij vond iets grappigs in de opmerking, dat al haar vrienden haar volstrekt naar Delaford wilden zenden, een plaats waar zij nu wel het allerminst zou wenschen te wonen, of zelfs een bezoek te brengen; want niet alleen werd het door haar broeder en Mevrouw Jennings als haar toekomstig tehuis beschouwd; maar zelfs Lucy drong er bij het afscheid op aan, dat zij haar daar toch eens moest opzoeken.

En zoo grappig vertelde de prinses dat alles, dat den prins op 't laatst de tranen over de wangen rolden van 't lachen. Toen de vertelling uitlas, sprong hij op en riep: "Neen, maar, zoo iets grappigs! Dat heeft me zoo gezond gemaakt als een visch! Ik dank U, lieve sprookjesfee! Ik dank U!" Daar sprong de deur open en de koning kwam binnen. "Wat is me dat hier voor eene vroolijkheid," riep hij.

"Dan gebeurde het, dat Natalie Petrowna of ik iets grappigs zeiden, zoodat tante begon te lachen, waarmede Natalie Petrowna dadelijk instemde. En de beide oudjes lachten nog lang, soms zonder dat zij wisten waarom. Zij lachten als kinderen, omdat zij iedereen liefhadden en het hun goed was.

Ze zei eerst niets, want zij hoorde hem zoo graag in zijn hartelijken lach uitbarsten, wanneer er iets grappigs voorviel, daarom wachtte zij, tot hij het zou bemerken, en dacht er op het laatst zelf niet meer aan, want een Duitscher Schiller te hooren voordragen is iets, dat den hoorder geheel boeit.

Ze voelde 'n boosheid in zich opkoken, terwijl ze nerveus de bladzijden omsloeg: jongens, studenten, waren dat jonge menschen? waren dat frissche, gezonde menschen, die in hun boek bleven kijken, als 'n aardig meisje iets grappigs deed; die niet merkten, of ze binnenkwam of wegging; voor wie ze niets dan 'n ook-studeerende was?