United States or Yemen ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijna angstig hijgde zij haren ingehouden adem uit met een sidderenden zucht. Otto... heusch, heusch... ik... ik kan nog niet... Adieu dan, vergeef me, dat ik je voor de tweede maal drong, sprak hij, drukte even hare vingers en ging.... Zij echter gevoelde zich eensklaps geheel en al smelten in hare weekheid.
O, dank u, zeer verplicht; ik wil u niet van uw plaats berooven, ik sta in de stalles heel goed. Dus dan tot morgen, nietwaar? Adieu Betsy, Eline.... au plaisir freule.... zeer aangenaam geweest, meneer De Woude. Hij boog, drukte Georges de hand en verwijderde zich langzaam, lichtjes met zijn dunnen rotting zwaaiend. Het is een vreemde jongen! zeide Eline en schudde het hoofd.
Tot een vriend zei hij bij het afscheid: "Mijn vriend, ik zeg u adieu, en niet alleen adieu, maar adieu voor eeuwig, want ik denk niet weêr te komen. Ik zal op dezen tocht blijven. Ik voel het." Bij Stromboli had de eerste ontmoeting tusschen de beide vloten plaats. De Fransche schepen stonden onder bevel van Admiraal Du Quesne.
»Ik heb u verder niets te zeggen.» »Dan is mijn werk hier afgeloopen. Ik geloof, dat het mijn plicht is, eerst een onderzoek in te stellen bij Kees van der Vliet en daarna bij Arie de Zwaan. En het zou mij niet verwonderen, als ik den dief vandaag nog snapte. Mevrouw, uw dienaar! Adieu, mijnheer Valk!» Met eene buiging en een handdruk verliet het hoofd der gemeente de woning.
Helaas, ze was verdwenen; maar Bets had gedacht aan de oude, gezellige gewoonte, en stond te knikken, te knikken als een rooskleurig Mandarijntje. "Net iets voor mijn Bets!" zei Jo, met een dankbaar gezicht haar hoed zwaaiende. "Adieu, Meet; ik hoop, dat de Kings vandaag niet zullen drenzen. Tob niet over Vader, beste," voegde ze er bij, terwijl ze scheidden.
Dat is toch een vreemd soort van fijngevoeligheid, dunkt mij! Maar ik wil je niet storen." "Je kunt zelf alles 't beste beoordeelen. Adieu, lieve kind. Sedert Charlotte's bevalling is er niets gebeurd, dat mij zooveel pleizier deed." Zij ging, maar kwam een oogenblik later terug. "Ik dacht daarjuist aan Betty's zuster, kindje. Ik zou blij zijn voor haar, als ze zoo'n goeden dienst kreeg.
Nu adieu, dag Tilly, dag lievelingen, ja Otto, ik kom al.... Dag Tilly, dank je voor je hulp. Dag Martha. Veel plezier, freule. Hier kinderen, kom hier! riep Mathilde. Zij wierp hun alle drie iets om, een doek of een deken: Ernestine Freddy's regenmantel, die haar een el voor de voeten sleepte. En waar is juffrouw Frantzen, dat jullui hier zoo maar gekomen zijn? vroeg zij ontevreden.
Adieu! sprak hij met een laatsten hartelijken knik en hij ging. Zij bleef even peinzend staan. Daarna beval zij den knecht het licht in de zaal uit te doen, en trok zij zich terug in hare slaapkamer. Zij deed de munten van haar kapsel op heur kaptafel glijden. Op een stoel lagen de glinsterende draperies van heur toilet en hare almeeënmuiltjes stonden er bij.
Zij is uitgegaan, om eenige bezoeken voor mij af te leggen en te zien of zij niet een paar pond kan innen van de tienden, die mij sinds drie maanden verschuldigd zijn. Als iemand die kan binnenkrijgen, is het Elisabeth. Adieu, als ge met Beatrice wilt spreken, die is opgestaan en daarbinnen. Gij zult elkaar wel bevallen.
Enfin, hij hoopte het waar te nemen; en, onwillekeurig terugtredend naar de deur: "Allerliefst in zoo'n lab.... lab.... bretorium. Allerliefst! En vooral de complimenten aan de geëerde familie. Graven niewaar? Allemaal graven. Pardon! Adieu!" Hij wist niet waarom, maar in die laatste oogenblikken had hij het benauwd gekregen. Zou dokter het toch ontdekt hebben van die brieven? Terug dan; terug!
Woord Van De Dag