United States or India ? Vote for the TOP Country of the Week !
En ik hoop, dat hij het mettertijd wezenlijk zal worden." "Niet door mij," zei Jo beslist. "Amy is voor hem weggelegd, en zij zouden heel goed bij elkander passen, maar ik heb nu geen hart voor zulke dingen. Ik geef er niet om, wat er van iemand wordt, behalve van jou, Bets. Jij moet beter worden." "Dat zou ik wel willen, o, Jo zoo graag!
O, hij is véél te mooi voor mij," en Bets verborg haar gezicht in Jo's boezelaar, voor het oogenblik heelemaal van streek. Jo opende den brief en begon te lachen, want de eerste woorden, die ze zag, waren: Mejuffrouw March, "Waarde, jonge Vriendin." "Wat klinkt dat aardig! Ik wou dat iemand ook eens zoo aan mij schreef!" zei Amy, die den ouderwetschen aanhef wel "deftig" vond.
Ze gingen allen bij het vuur zitten, Moeder in den grooten stoel, Bets aan haar voeten, Meta en Amy ieder op een arm van den stoel, en Jo over den rug leunende, waar niemand eenig teeken van ontroering kon opmerken, als de brief soms aandoenlijk mocht zijn. Zelden werd in die moeilijke dagen een brief geschreven, die niet aandoenlijk was, vooral wanneer een vader er een naar huis zond.
Jo wijdde zich dag en nacht aan Bets, en dit was geen zware taak, want Bets was uiterst geduldig en verdroeg haar leed zonder klagen, zoolang ze maar eenigszins kon.
"Dat mag ik ook niet, zoolang ik u heb om mij te bemoedigen, Moederlief, en Laurie om meer dan de helft van elken last te dragen," antwoordde Amy met warmte. "Hij laat mij nooit merken, hoe bezorgd hij zich maakt, maar is zoo lief en geduldig voor mij, zoo engelachtig voor Bets, en altijd zoo'n steun en troost bij alles, dat ik hem niet half genoeg kan liefhebben.
Zulke uren zijn heerlijk om te doorleven, maar men kan er niet goed over spreken; daarom zal ik dit maar aan de verbeelding van mijn lezers overlaten, en alleen zeggen, dat ze zich óver- en óvergelukkig voelden, en dat Meta's wensch vervuld werd, want de eerste dingen, waarop Bets' blik viel, toen ze uit haar eersten, verkwikkenden slaap ontwaakte, waren het roosje en Moeders gezicht.
Mijnheer en mevrouw March verlieten haastig de kamer, en op haar bed neervallend, brak Jo onder bittere tranen in luide jammerklachten los, terwijl ze Bets en Amy het verschrikkelijke nieuws vertelde.
Bets heeft beloofd heel veel bij mij te komen, en de andere meisjes zullen nu en dan wel eens in loopen, om mij over mijn huishoudelijke moeilijkheden uit te lachen. Ik dank u allemaal hartelijk voor mijn gelukkigen huwelijksdag. Tot morgen!" Toen zij wegging, staarden allen haar na met een uitdrukking van innige liefde, blijde hoop en familietrots.
Moeder zou zoo hartelijk voor je zijn, en Bets kon voor je zingen, als ik het haar vroeg en Amy dansen; Meta en ik zouden je aan 't lachen kunnen maken met onze gekke vertooningen en zoo konden we samen een dolprettigen tijd hebben. Zou je grootvader het goed vinden?" "Ik denk het wel, als je moeder het hem vroeg.
Een kil angstgevoel liep de arme Jo als een rilling over den rug: "Bets is dood," dacht ze, "en Meta durft het mij niet te zeggen." In een oogwenk was zij weer op haar post, en voor haar overspannen blik scheen er een groote verandering te zijn voorgevallen.
Woord Van De Dag