United States or Afghanistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Laat je nu toch nog dieren en allerlei smerigheid uit mijn looierij komen, dan is dat net goed of je breede reepen uit het vel van Katrine en Petra en de jongens sneed; maar dat doet toch geen fatsoenlijk huisvader,... als hij ten minste niet krankzinnig is. Ja, maar ik bèn krankzinnig! Ik bèn krankzinnig!
HOVSTAD. Heeft u van daag ook les gegeven in de avondschool? Twee uur. BILLING. En in den voormiddag vier uur in het instituut.... Vijf uur. MEVR. STOCKMANN. En van avond heb je nog schriften te corrigeeren, zie ik. PETRA. Ja, een heele vracht. HORSTER. U heeft ook heel wat te doen, naar 't schijnt. PETRA. Ja, maar dat is heerlijk. Dan ben je naderhand zoo verrukkelijk moe.
Van wie? De brievenbesteller gaf hem mij juist toen ik uit ging.... En breng je mij dien nu pas! PETRA. Ik had heusch geen tijd om er weer mee terug te gaan. Alsjeblieft. Laat zien, laat zien, kind! Ja juist, juist...! MEVR. STOCKMANN. Is het dat waar je zoo lang op gewacht hebt, Thomas? DR. STOCKMANN. Ja juist; nu moet ik dadelijk naar mijn kamer.... Waar vind ik een licht, Katrine?
Er is al weer geen lamp in mijn kamer! MEVR. STOCKMANN. Jawel, de lamp staat aangestoken op je schrijftafel. DR. STOCKMANN. Goed; best. PETRA. Wat zou dat kunnen zijn, moeder? MEVR. STOCKMANN. Ik weet 't niet; in de laatste dagen heeft hij zoo dikwijls naar den brievenbesteller gevraagd. BILLING. Vermoedelijk een patiënt buiten de stad. Hè, dat zal smaken!
Dat zal hier in de stad een opstootje geven, Katrine! Daar kan je je geen voorstelling van maken. De heele waterleiding moet verlegd worden. De heele waterleiding...? DR. STOCKMANN. Ja, dat spreekt. De prise d'eau ligt te laag; die moet verlegd worden naar een veel hooger gelegen punt. PETRA. Dus had je toch gelijk? DR. STOCKMANN. Ja, weet je dat nog, Petra?
PETRA. Nou maar, tegen ons hier in huis.... DR. STOCKMANN. Tegen geen levende ziel. Maar morgen mag je naar den "das" loopen.... MEVR. STOCKMANN. Maar, Thomas...! DR. STOCKMANN. Nou ja, naar grootvader dan. Dan zal hij wat hebben om zich over te verbazen, de oude; hij gelooft immers dat ik krankzinnig ben.... O ja, er zijn er wel meer die dat gelooven, heb ik gemerkt.
BILLING. Vindt u dat heerlijk? PETRA. Ja; dan slaap je zoo lekker. MORTEN. Zeg, Petra, jij moet wel erg zondig zijn. PETRA. Zondig? MORTEN. Ja, als je zooveel werkt. Mijnheer Rörlund zegt dat werken een straf is voor onze zonden. Poeh! Wat ben jij dom om zoo iets te gelooven. MEVR. STOCKMANN. Nou, nou, Ejlif! Neen, die is prachtig! HOVSTAD. Zou jij niet graag zooveel willen werken, Morten?
De zon. De zon. Oswald, hoe is het met je? Wat is er! Oswald! Kijk me aan! Ken je mij niet? De zon. De zon. Dat kan ik niet dragen! Nooit! Waar heeft hij ze gelaten? Hier! Neen, neen! De zon. PERSONEN: DOKTER THOMAS STOCKMANN, baddokter. MEVROUW STOCKMANN, zijn vrouw. PETRA, hunne dochter, onderwijzeres. EJLIF en MORTEN, hun zonen, dertien en tien jaar oud.
Maar u zal zien, mijnheer Hovstad, die zaak gaat glad,... van een leien dakje! HOVSTAD. Hm;... wij zullen zien. Katrine! Zoo, ben jij thuis gekomen, Petra? Ja, ik kom net van school. Is hij er nog niet geweest? DR. STOCKMANN. Peter? Neen. Maar ik heb een heel gesprek gehad met Hovstad. Hij is heelemaal vervuld van de ontdekking die ik gedaan heb.
PETRA. Ja, u moet mij excuseeren.... Wil u niet gaan zitten? PETRA. Neen, dank u; ik ga dadelijk weer weg. HOVSTAD. Is het misschien iets van uw vader, waar u.... PETRA. Neen het is iets van mijzelf. Hier is dat Engelsche verhaal. HOVSTAD. Waarom brengt u dat terug? PETRA. Omdat ik het niet vertalen wil. HOVSTAD. Maar u beloofde het mij toch zoo vast....
Woord Van De Dag