United States or Singapore ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ondervraagd of hij Klaas, in de taveerne den Blauwen Toren, geene aflaten had zien verkoopen en met het vagevuur niet had hooren spotten, antwoordde Jan Van Roosebeke dat Klaas inderdaad aflaten verkocht had, maar zonder eenigerlei verachting of spotternije, en dat hij, Jan Van Roosebeke, er van hem gekocht had gelijk ook Judocus Grijpstuiver, de deken der vischverkoopers, had willen doen.

Aan de naburige tafel zat een man profijtelijk zijn kapperken te drinken; 't was Judocus Grijpstuiver, de gierige deken der vischverkoopers, die niets dan haring at en meer van zijn geld hield dan van zijner ziele zaligheid. Klaas droeg in zijn tassche het stuk perkament, op hetwelk zijn aflaat van tien duizend jaar geschreven stond.

Stondt gij dien Zondag niet stijf als een paal aan uwe zulle, schijnheilig naar de zwaluwen te kijken? En hij wees naar Judocus Grijpstuiver, deken der vischverkoopers, die met zijn leelijke tronie tusschen het volk te zien was. De vischverkooper grijnslachte, toen hij hoorde dat Klaas aldus zich zelven verried.

Ik was hard jegens u Mijne Heeren, ontfermt U mijner, en oordeelt mij gelijk Onze Goedertieren Heere zou doen. En allen die hem aanhoorden, moesten weenen, behalve de rechters en Judocus Grijpstuiver. Toen vroeg hij of er voor hem geenerlei vergiffenis was, zeggende: Ik heb altijd veel gewrocht en weinig gewonnen; ik was goed jegens den arme en gedienstig voor elkeen.

Toen die van Damme aldus vernomen hadden dat het op een tweede aanklacht van Grijpstuiver was, dat men moeder en zoon naar 't gevang bracht, jouwden zij den vischverkooper uit en smeten 's avonds steenen in zijne ruiten. En zijne deur werd vol vuiligheid bestreken. En hij dorst niet meer buitenkomen. Omtrent tien uur des voormiddags werden Soetkin en Uilenspiegel in de folterkamer gebracht.

Ik heb de Roomsche Kerke verlaten om te gehoorzamen aan den geest Gods, die tot mij sprak. Ik smeek om geen andere gratie dan de verandering van de straffe des vuurs in die van eeuwigdurende verbanning uit Vlaanderenland, op verbeurte mijns levens, straffe die voorwaar streng genoeg is. Allen riepen: Genade, heeren! erbarming! Maar Judocus Grijpstuiver riep niet mede.

Op een avond dat hij met Lamme Goedzak, Jan van Roosebeke en Mathijs van Assche in den Blauwen Toren zat, en Judocus Grijpstuiver er ook was, ging Klaas lustig aan 't drinken; Jan van Roosebeke zegde tot hem: 't Is zonde Gods van zoo te drinken! Klaas antwoordde: Voor elk pintje te veel brandt men maar een halven dag. En 'k heb tienduizend jaar aflaat in mijn tassche.

Zijn lichaam zou twee dagen aan den staak blijven hangen om tot voorbeeld te dienen en daarna gevoerd worden ter plaatse patibulaire, zooals zij het galgeveld heetten. De rechtbank kende den aanbrenger Judocus Grijpstuiver wiens' naam niet genoemd werd vijftig gulden op de eerste honderd karolusgulden der erfenis en den tienden penning op het overige toe.

Grijpstuiver was bleek van woede en van schaamte. En Klaas werd terug naar het Steen gebracht. Den volgenden dag, werd het vonnis aan Nele, Uilenspiegel en Soetkin bekend gemaakt. Zij vroegen den rechters om in het gevang te mogen gaan, hetwelk hun toegestaan werd, behalve aan Nele. Als zij binnenkwamen, zagen zij Klaas met een keten aan den muur geklonken.

Doch 't was niet Klaas die alles at en dronk, maar wel Lamme Goedzak, dewelke at dat hij oogenschijnlijk opzwol, terwijl Klaas met zijne waar de taveerne rondging. Grijpstuiver keerde zijn schrokkig gezicht naar hem. Kunt gij tien dagen missen? vroeg hij. Neen, antwoordde Klaas, dat is moeilijk om passen. Iedereen lachte, en Grijpstuiver kropte zijne woede op.