United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !


De ergernis, zeide ik, het ergerlijkste volgde eerst. Naauwelijks was de toezegging gegeven, of de stumper drukte de handen van den patroon, die zich dezer gemeenzaamheid schaamde. Het was een tooneel, om aan de woorden van Pius VII te denken, toen ligtzinnige jeugd de handenoplegging weigerde van den naar Parijs gevoerden vorst der kerke, toen smaad en spot hem ballingschap en kerker verzwaarde.

In hun colleges werden de namen die hem lief waren nooit genoemd. Gottsched was een geslacht te oud, en voelde meer voor jeugdige vrouwen dan voor jeugdige dichters; Gellert vroeg hem teemend of hij wel trouw ter kerke ging, en wie zijn biechtvader was?

Bij het trouwen is de bruid geheel in het zwart, ook haar schort is aldus. Maar het blauwe schort blijft bewaard totdat het eerste kindje geboren is. Dan wordt het tot een doopjurk gemaakt, waarmede het kind ook nog 's Zondags ter kerke gaat, of die bij volgende doop-plechtigheden gebruikt wordt.

En ik, zoohaast dezen morgen de zon was opgerezen, ben met mijnen vader ter kerke gegaan om er de gedane gelofte te vervullen. Wij zijn zeer lang blijven bidden en danken ... en dit is de reden waarom ik zoo laat tot u ben gekomen." "Maar Dakerlia", murmelde Witta, "dit is een verbazend mirakel! Viel het schrikkelijk onweer zoo eensklaps door de voorspraak van Onze-Lieve-Vrouw?"

In de dorpsdreef ontmoette hij veel boeren en boerinnen die ter kerke gingen. Ze riepen van verre goêndag naar malkaar en vorderden hunnen weg. De straat tusschen de huizen was vol menschen en hunne kloefen en schoenen klonken tegen de stille hardvervrorene steenen.

Eens op eenen Pinksterdag er waren vele groote heeren in Bouillon ging de edele vrouw, IJda, ter kerke, en lang bleef ze weg. Daarom schreide het kindje Eustachius van honger, zoodat eene andere vrouw het uit medelijden voedde. De edele IJda kwam in haar paleis, en zag, wat er geschiedde. "Ach, vrouw," riep ze, "wat hebt gij gedaan. Nu zal mijn kind, Eustachius, zijne waardigheid verliezen."

"Mijn klachten," hernam Ambrosius, "hoop ik eerstdaags bij den Nuntius in te leveren; ware ik alleen de vervolgde, het doel, waarop zij hun pijlen spillen, dan zoude ik mij om Christi wille die smaadheid getroosten; doch ik moet mijn schapen voorstaan, en het treft de scheuring in de Kerke meer dan mij.

"Ik zag toen duidelijk hoe alle pogingen in het werk gesteld werden om de ware Kerke Christi te onderdrukken, en zoo mogelijk te vernietigen, en hoe ik niet meer mocht blijven onder kerkbesturen, die zoowel goddelooze soldaten als vrome ouderlingen gebruiken om hun satanisch doel te bereiken. En dat ik niet verkeerd gezien had, bleek me een week of wat later.

Nooit ging hij meer ter kerke en wanneer men hem over God sprak, lachte hij luid en hoonend, zoodat de menschen hem verschrikt aanzagen en haastig een kruis sloegen. Voor de vijfde maal sedert Parcival de legerplaats des konings verlaten had, was de lente in het land gekomen.

Waarop ik de Rijswijkscheweg oploop, en me kostvrouw tege kom, mejuffrouw Damman uit Lammetjegroen, en zeg: "Bet, heb je niet altemet een paar gulde voor mijn?" Waarop zij mijn drie gulde geeft, en ik haar de honderd gulde van de "Zeve Kerke van Rome" in bewaring netuurlijk. Waarop ik deurloop ... dwars in me ongeluk!