United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
De grieksche ministers zijn niet bijzonder prachtig gehuisvest, en hebben ook geen drom van kamerdienaars tot hunne beschikking om de al te lastige bezoekers af te weren. In een huis van zeer nederig voorkomen, klimt ge langs een krakenden houten trap naar boven. Wie wil, gaat binnen; er is geen concierge of bode die u tegenhoudt.
Vriendje," voegde hij eraan toe, terwijl hij zich wendde tot den witkiel, die achter hem was blijven staan en aan zijn draagzeel een aantal voorwerpen had hangen, waarvan de concierge niet precies begrijpen kon, wat het waren, "zet dat maar neer in de vestibule en ga dan op mijn vroegere kamers halen wat er nog aan kostbare meubels en kunstvoorwerpen over is."
"Rue de Rivoli," mompelde de concierge in zichzelf, terwijl hij met zijn vingers in zijn neus pulkte, "het is wel een beetje vreemd, dat ze hem in de rue de Rivoli kamers verhuurd hebben en hier heelemaal geen informaties naar hem zijn komen nemen; het is wel een beetje vreemd. Enfin, zonder betalen krijgt hij zijn meubels niet mede.
"Wel, op het fooitje, dat mijnheer .... van wegens de goede tijding!" stamelde de concierge. "Eruit! Kerel, blijf je met je pet op je kop in de kamer staan?" "Maar, mijnheer ...." "Vooruit, geen maren, eruit, of neen, wacht even. Wij zullen naar de kamer van dien smeerlap-artist gaan, die verhuist zonder me te betalen." "Wat?" riep de portier uit, "mijnheer Schaunard?"
Op de doorgaans zoo drukke voorhoven was het nu doodstil. Toen hij de vestibule betrad, waar de wacht verblijf houdt, werd dit raadsel aldra opgehelderd. Overal lagen soldaten, half gekleed, op den grond uitgestrekt; zelfs de concierge was te lusteloos en te uitgeput om zijn gewone backshish te vragen. De koorts woedde allerhevigst in het paleis van den gouverneur.
En een oud, lief dametje, dat blijkbaar in ons huis woonde, vroeg mij tweemaal op straat, hoe het met mijn vrouw ging, zij had iets van ziekte bij den conciërge gehoord.... Hoe zij heette, wie zij was, of op welke étage zij woonde, weten wij niet, en Jozette zal zij wel nooit hebben gekend. Van Célestin is alleen de karbonkel op zijn muts authentiek.
De conciërge, aan de kleur van de staarten onzer paarden ziende dat zij uit de koninklijke stallen afkomstig zijn, houdt ons natuurlijk voor personages van hoogen rang; en zijn eerbied voor ons wordt nog grooter, als Hosein hem met zekeren trots vertelt, dat wij in ruim drie uren van Avah naar Koem zijn gereden.
"O, Inésille, wie ge zijt, engel of demon, en wat ook uw vaderland moge zijn, mijn leven behoort u, en ik zal u volgen, zij het naar den hemel, zij het naar de hel." Op dat oogenblik werd er aan de deur geklopt; een stem buiten riep Carolus. Het was de concierge, die een brief bracht, welken Carolus vlug open scheurde.
"Nu, Tolleiv! je weet er weer niets van. Jij weet ook nooit wat. Jij dan, Reinier! Kun jij me nog een stad in België noemen, behalve Brussel? Namen is al genoemd. Nu!... meer steden, nog meer! Jij ook niet? neen, natuurlijk! Jelui bent allemaal één pot nat, daar achter. Nu jij dan, Sörensen! meer steden in België, behalve Brussel! toe dan! " "'t Is tijd," meldde de concierge aan de deur.
Toen wij, binnengelaten, de schoenen begonnen uit te trekken, zeide de concierge, dat wij ze mochten aanhouden, maar dat hij, tot wij van den directeur terugkwamen, onze sigaren wel voor ons wilde bewaren. Ik hield van den concierge. Ik gaf er bij mijzelf vader gelijk in, dat de concierge beleefd was. Hij bracht ons een vertrek binnen, waarin een tafel met groen-lakensch kleed stond.
Woord Van De Dag