United States or Grenada ? Vote for the TOP Country of the Week !
Op het aangegeven uur gingen den volgenden dag Marcel, Gustave Colline en Alexander Schaunard, uitgehongerd alsof ze in geen dagen gegeten hadden, naar Rodolphe, dien zij bezig vonden te spelen met een roode kat, terwijl een jonge vrouw de tafel dekte.
Daarbij gaf hij zoo'n nauwkeurig portret van dit jonge meisje, dat Schaunard een vreemd vermoeden in zich voelde opkomen, dat onmiddellijk daarna een zekerheid werd, toen de huisheer hem een brief, dien hij uit zijn portefeuille haalde, liet zien. "O, hemel!" riep Schaunard uit, toen hij de onderteekening zag; "hardvochtige, gij boort mij een dolk door het hart."
Er waren dan ook verschillende huizen, waarin men, als hij 's ochtends op bezoek kwam, niet tegen elkaar zeide: "Daar heb je mijnheer Schaunard"; maar "Daar heb je den eersten of vijftienden der maand."
Hij kleedde zich in vliegenden haast. De rok paste hem, alsof hij hem aangemeten was. Dan ging hij door de tweede deur van het atelier weg. Schaunard was intusschen met werken begonnen. Toen het heelemaal donker geworden was, hoorde mijnheer Blancheron het zes uur slaan en bedacht zich, dat hij nog niet gedineerd had. Hij vertelde dat aan den schilder.
"Arme jongen," vond Mimi; "hij is zoo jaloersch!" "Dat is zoo," zeide Rodolphe; "hij en ik zijn leerlingen van Othello." Eenigen tijd later kwamen werkelijk Schaunard en Phémie Klad in hetzelfde huis als Rodolphe en Marcel wonen. Van af dien dag sliepen alle andere bewoners op een vulkaan en zegden na afloop van het kwartaal gezamenlijk de huur op.
Ik geloof, dat hij goed betalen zal .... Bent u werkelijk een goed pianist?" Schaunard dacht, dat een bescheiden optreden hem in de achting van zijn uitgever zou kunnen doen dalen. Een musicus, vooral een pianist, en bescheiden .... dat is een weinig voorkomende combinatie.
Toch kwamen in een zeer in het geheim gehouden bijeenkomst Marcel en Schaunard met Rodolphe overeen, dat ieder van zijn kant zou trachten de rechtmatige ijdelheid van hun vriendinnetjes te bevredigen. "Een kleinigheid maakt die arme kinderen al mooi," had Rodolphe gezegd; "maar die kleinigheid moeten zij dan ook hebben.
Als de nieuwe huurder nou maar niet net komt als Schaunard bezig is zijn boeltje weg te halen. Dat zou me op de trap een herrie geven! Lieve Hemel," zeide hij plotseling, terwijl hij zijn hoofd door het schuifraampje stak, "daar heb je hem net."
"Nou," zeide Rodolphe, "dan zullen we opgooien, wie betalen zal." "Neen," riep Schaunard uit, "ik weet wat beters, om jullie uit die moeilijkheid te helpen, heel wat beters." "En dat is?" "Rodolphe betaalt het diner, en Colline geeft een souper." "Een Salomo-oordeel," riep de wijsgeer uit. "Dan zal het vandaag nog erger toegaan dan op de bruiloft van Camacho," meende Marcel.
"Doch hoe het zij," ging de kunstenaar voort, "een feit is het, dat, waar mijn vingers reeds tien jaar lang dwangarbeid op de toetsen verrichten, ik het ivoor en de kruisen vrij goed weet te behandelen." De persoon, tot wien Schaunard verwezen werd, was een Engelschman, Mr. Birn'n geheeten.
Woord Van De Dag