United States or British Indian Ocean Territory ? Vote for the TOP Country of the Week !
Morgen is het de 4de Februari, de noodlottige dag, het laatste uitstel dat de huisheer mij heeft gegeven; zoo ik hem van avond niet betaald heb. zullen wij morgen, mijn oudste dochter, ik, mijn vrouw met haar koorts, mijn kind met haar kwetsuur, wij alle vier uit het huis gedreven en op de straat, op den boulevard worden gezet, zonder onderkomen, in den regen, in de sneeuw. Weet ge, mijnheer?
Deze kocht de kleederen voor twintig francs. Men ging naar den horlogemaker. Deze gaf voor het horloge veertig francs. "Dat is zoo slecht niet," zei Marius tot Courfeyrac toen hij te huis kwam; "'t maakt met mijn vijftien, tachtig francs uit." "En de rekening van den huisheer?" merkte Courfeyrac op. "Ja, daar dacht ik niet aan," zei Marius.
"Wat?" vroeg de huisheer stom-verbaasd. "U zegt?" "Nou, de helft van duizend dan. Hebt jullie soms zoo iets nooit gezien?" voegde de artist eraan toe, terwijl hij het papier heen en weer bewoog voor de oogen van den huisheer en van den concierge, die op het gezicht daarvan hun evenwicht schenen te verliezen.
Terwijl hun arme lichaampjes elkander omvat hielden, ten einde elkander te verwarmen, kwam de hardvochtige huisheer binnen, en toen hij zag, dat er niemand was, om de huishuur te betalen, joeg hij de kinderen het huis uit, met niet anders gedekt dan met een dunne kimono. Zij trachtten den tempel van Kwannon te bereiken, maar de sneeuw lag te dik, en zij verborgen zich achter hun oud huis.
Ge bespeurt hier thans nauwelijks een teeken van leven, uitgenomen eenige gemeene kroegen, door oude afgedankte russische soldaten gehouden, en gelegen langs den weg, die naar het europeesche kwartier voert. Mijn huisheer is niemand anders dan de aksacale der wijk.
Deze maatregel was dubbel noodig, omdat mijn huisheer, tengevolge van zijne betrekking, allerlei soort van lui bij zich moest ontvangen, die dikwijls rumoer genoeg maakten. Daarop liet ik mijne kamer zoogoed mogelijk schoonmaken, ik liet een groot venster in den muur aanbrengen en een kachel zetten, omdat ik niet, op de manier der Sarthen, mij met een bekken vol gloeiende kolen wilde behelpen.
In het kort zijn trekken veranderden plotseling zòò, dat men vermoed zou hebben, dat er op zijn gezicht een aardbeving had plaats gehad. Ziehier den inhoud der missive, geschreven op papier met het hoofd van het ministerie van Oorlog en met lossen teugel gebracht door een ordonnance: "Mijnheer en huisheer,
Het was mijnheer Benoît, de eigenaar van het hotel garni, waarin Rodolphe woonde; mijnheer Benoît was tegelijkertijd de huisheer, de schoenmaker en woekeraar voor zijn huurders; dien ochtend rook mijnheer Benoît sterk naar slechten brandewijn en vervallen rekeningen. Ook hij had een ledigen zak in zijn hand.
De concierge was door dezen aanval van verpletterende edelmoedigheid, waaraan zijn huisheer hem niet gewend had, zòò ontdaan, dat hij zijn pet weer opzette. Maar mijnheer Bernard, die bij andere gelegenheden dien inbreuk op de wetten der maatschappelijke hiërarchie niet geduld zou hebben, scheen het niet op te merken.
Daarbij gaf hij zoo'n nauwkeurig portret van dit jonge meisje, dat Schaunard een vreemd vermoeden in zich voelde opkomen, dat onmiddellijk daarna een zekerheid werd, toen de huisheer hem een brief, dien hij uit zijn portefeuille haalde, liet zien. "O, hemel!" riep Schaunard uit, toen hij de onderteekening zag; "hardvochtige, gij boort mij een dolk door het hart."