United States or Haiti ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een man die denkt dat ik verliefd zal worden, omdat i zich zelf aan een brok haar trekt, bah." Vertrouw die vrouw niet te veel. Nu ligt ze 's nachts wakker en bijt in haar natte kussen. Coba trekt haar manteltje uit, legt 't over haar knieën, 't is te warm voor een blauw cheviotten mantelpakje.

Coba heeft me alleen over dat reisplan gesproken, waarbij ze mij dringend verzocht om u daarvan af te brengen, en ik moest haar toestemmen oom, dat ze evengoed op De Zonsberg als op De Godesberg herstellen kan; tenminste...." "Ten minste....? Nu spreek dan Helmond." "Wanneer oom zoo goed wil zijn te begrijpen, dat tante Hermine het veld voor Jacoba's dokter moet ruimen."

"Ik zal dokter Alsma uit Briesborg laten komen Coba; 't zal niet geheel onnatuurlijk klinken dat de generaal liever een vreemde tot dokter heeft." "Maar die kan eerst morgen hier zijn of van avond laat. O lieve August, zeg jij ons wat we doen moeten; zend de medicijnen die noodig kunnen zijn. O zie mij aan, ik zit in duizend angsten voor het leven van mijn trouwen vader."

Jacoba is opgestaan, en, bij den generaal gekomen, vlijt ze haar bleek gezichtje aan dien zilverwitten schedel: slaat den arm om zijn schouder, en dan bijna fluisterend zegt ze: "De reden wáárom u het doen wilt." "Zwijg daarvan Coba." "Och papa, kan ik dan zwijgen als ik zie dat uw dierbaar leven onder dien last moet bezwijken.

"Nou wordt 't toch tijd, lui; daar is Beerenstijn... o, met de flesschen om z'n hals... Coba... Kom, we gaan naar den trein, hoor." "Rolands nog... en Eduard... zeg, die zouden toch allebei komen?" Go leunde zenuwachtig uit 't portier; 't was nog maar één minuut en ze zag niets op 't perron.

"Nee August, niet ik...." "O, dan heeft oom ze gezonden. Al gisteren had Coba gezegd...." Eva legt haar vinger op den mond: "Stil, niet te voorbarig August. Mijnheer Van Barneveld is er waarlijk onschuldig aan. Nee, ze zijn van een arme weduwe, die ze uit haar eigen mond voor je spaarde, en, die zelfs wenschte dat ik haar naam niet zou noemen."

Sedert wanneer August?" "Het eerst op den avond vóór mijn trouwen oom, toen ik na ons gesprek over Coba haar eens nauwkeurig heb ondervraagd." Vóór zijn trouwen! August heeft het dan geweten nog eer hij zich en voor immer aan dat ijdele kind verbond!

En al wil dan ook Coba zelve, de jonggehuwden, maar vooral August bij zich ontvangen, dat mag en kan vooreerst niet gebeuren.

Is het uw bepaalde wil dat Coba vooreerst vergun me de opmerking: tegen 't advies van haar dokter in 't geheel geen menschen zien zal, dan moet dat gebeuren! dan blijven zelfs wij op den achtergrond, maar niewaar, als we 't vooraf doen weten, dan zijn we toch immers bij ú altijd van harte welkom?" "Dit is een vraag August, waarop geen antwoord behoeft.

Ofschoon Hendrik gedurende deze ceremonie in een zeer eerbiedige houding, met het oog op een der landschapvakken die de eetkamer versieren, achter de tafel staat, zoo kan hij toch niet nalaten om eventjes onder de oogwimpers door, een blik op "zijn biddende gasten" te werpen. 't Is om er akelig van te worden zooals die lieve juffrouw Coba er uitziet.