United States or Tunisia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Aha nicht, hoe vaarje?" zegt Van Barneveld en drukt Eva's hand die in keurig licht glacé is gesloten: "Ga zitten. Tante Hermine is juist met Coba naar boven gegaan. Kh'm! Wat meende je met "staat van beleg"?" "Och.... u hadt immers te kennen gegeven dat het beter was indien Eva nog een acht dagen wachtte met hier te komen; en, daar die acht dagen nu juist om zijn...."
"Ja lieve kind, kom jij nu eens eventjes hier bij tante op de logeerkamer. Jawel, eens eventjes." "Tante ik heb waarlijk geen tijd. Ik wacht op Hendrik, en ik moet me nog kleeden ook." "Ja maar zoolang Hendrik er nog niet is, kun je wel even bij tante Hermine komen niewaar? We hebben uit mijn kamer juist het oog op het hek aan den straatweg. Voel je je weer niet zoo fiks Coba?"
En Van Barneveld heeft na die verklaring, zoodra hij zich met den neef alleen bevond, met zekere ongewone koelheid gezegd, dat de verhaaste terugkomst ter wille van den reeds stervenden muziekmeester, hem mede genoegen deed, omdat zuster Hermine zich over Coba wat bezorgd had gemaakt, en met de herhaling van zulke vapeurtjes inderdaad wel eens weten wilde of men er notitie van diende te nemen ja of neen.
"Hé tante, en uw eigen plan; uw eigen idee...." "Mijn plan? mijn idee? Wat meen je Coba-lief?" Tante Hermine voelde zich gestreeld; ze wist wel wat Coba bedoelde. 't Was haar zoo losweg uit den mond gevallen; maar waarlijk, het denkbeeld is toch van háár. Niemand heeft er te voren aan gedacht.
Inweerwil van tantes beweren dat papa het alles zoo goedvindt ja nadrukkelijk verkiest, gelooft Coba dat het inderdaad tante Hermine is die, ofschoon met de beste bedoelingen, haar physiek en moreel te kerkeren zoekt. In dit oogenblik heeft Coba een onweerstaanbare behoefte om uit dien kerker bevrijd te worden. En, de goede papa zal er niet tegen zijn.
Helmonds vrouw is bijzonder levendig, en je zoudt zeker een slechten nacht hebben indien je zoo van allerlei moest hooren, en over alles zoudt meespreken misschien." Jacoba antwoord niet meer. Tante Hermine is er blij om. Op uitdrukkelijk verlangen van broeder Alexander, mag zij zelfs in de verste verte niet laten doorschemeren dat men de allerdroevigste oorzaak van Coba's toestand heeft ontdekt.
O die vermoeiende goedheid! zucht Coba bij zich zelve. Ja, tante Hermine is inderdaad een voorbeeld van deelnemende liefde; maar deelneming kan ook zoo bitter drukkend worden, en inzonderheid wanneer men telkens middelen ter genezing komt aanwenden, terwijl de wonde niet meer te heelen is.
De korte vrij stijve visite, die oom met tante Hermine aan de jongelieden heeft gebracht, kon niets goedmaken en heeft volstrekt geen licht gegeven waarom men Eva van De Zonsberg zocht verwijderd te houden, terwijl Jacoba zich toch altijd, wanneer het te druk werd, op hare kamer terugtrekken kon.
't Was onmogelijk! Maar ook, de dwaze onderstelling van tante Hermine, als zou Jacoba's zenuwlijden het gevolg zijn van een, door hém teleurgestelde liefde....? August meent juist in dezen brief het bewijs van de ongerijmdheid dier onderstelling te vinden.
Ik oude man kan niet langer een rol spelen; mij kwellen met verzinsels en vrouwen-intriges om Coba te vrijwaren voor schokken die haar nadeelig zijn; immers Hermine zelve heeft getoond dat de omstandigheden haar te machtig kunnen worden. August, mijn openhartig spreken is je een vernieuwd bewijs van mijn achting en vertrouwen. Je hebt de goede Coba lief..... als een broeder.
Woord Van De Dag