United States or Democratic Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !


Redder en geredde werden bij hunne komst aan boord om het zeerst met gelukwenschingen overladen, en terwijl de laatste zich naar beneden spoedde om droge kleederen aan te trekken, liep Dries naar den luitenant, zich lachende aan de vele handdrukken en loftuitingen der omstanders onttrekkende. Goed zoo, Dries! zeide de luitenant, hem de hand drukkend, goed gedaan!

"Het is," zeide zij, koord en medaljon André in de hand en op zijne hand een kus drukkend, "het is mijne reinste en heiligste gedachtenis." Met een verruimd hart trad André een uur daarna de hem welbekende tuinkamer binnen, waar Lidewyde en haar echtgenoot, wanneer zij geene gasten hadden, of alleen zulke die zij tevens als halve huisgenooten beschouwen mogten, plagten te ontbijten.

Zij was verstoord, dat hij zoo eigenzinnig was niet naar goeden raad te luisteren, maar hij.... ofschoon hij er niet voor zou hebben willen uitkomen: hij gevoelde zich een weinig wankelen in de onwrikbaarheid zijner, toch zoo langdurig overpeinsde meeningen: hij gevoelde een moedeloosheid drukkend op zijn vertrouwen zinken, den grond zijner verwachting voor zijn voeten wegdeinzen.... Langzaam streek hij de hand over het voorhoofd: beter zoo hij.... zoo hij wachtte....

Ik raakte Holmes even aan en hij draaide zijn gemaskerd gelaat in die richting. Ik zag hem schrikken en hij was klaarblijkelijk even verrast als ik. "Ik heb 't er niet op begrepen," fluisterde hij zijn lippen tegen mijn oor drukkend, "ik weet niet, wat 't heeft te beteekenen. In elk geval hebben wij geen tijd te verliezen." "Kan ik iets doen?" "Ja, bij de deur blijven staan.

"'t Is drukkend vooral aan famielje "Zoo'n schuld van 'n eeuw of wat licht! "Ik schrik als de zon me komt manen, "En bleek wordt m'n mane-gezicht." Zoo pruilde op een avend het maantje, En dit had de nachtwind verstaan. Hy vond dat ze recht had tot treuren, En was met haar droefheid begaan.

Herinnert gij u den weelderigen zomeravond, dien gij zoo zeer genoot? De dag was drukkend geweest en benauwd. De zon, krachtig tot het laatst toe, was ondergegaan te midden van purper en rozen. Nog zongen de vogelen niet. Er lag eene zwaarte op de geheele natuur. Alles was stil. Maar daar ontwaakte een zacht gerucht, het suizen van een liefelijk koeltje.

En nu heb ik nog niet eens van de krijgsgevangenschap gesproken, een toestand waarin gij ook zoudt kunnen geraken, en die zoo drukkend kan zijn, dat men groote provisie van zedelijken moed dient op te doen, en gelijken voorraad van rustig, kinderlijk vertrouwen, al is men nog zoo'n kloeke man, om niet in verzoeking te komen het vraagstuk van de uitwisseling eigenmachtig op te lossen.

Vervolgens zijne vrouw, zijn Kalleken, in de armen drukkend, voegde hij er bij: Kijk, gij moogt knorren of balken, maar ik neem ze mee, gij zult ze niet langer geeselen! Maar de monnik, in woede ontstoken, zeide tot Kalleken: Gij keert dus terug naar uw leger van wellust, o zinnelijke vrouwe!

Toen de jongens naar bed waren, zat hij nog lang voor het vuur, met een pijnlijken trek om zijn mond, en een drukkend gevoel van heimwee in het hart.

Zij liep naar beneden en opende de deur, en Katelijne kwam haastiglijk binnen en sprak: Red mij! red mij! De wolf! de wolf! En Nele hoorde, van verre in het veld, een akelig, schor gehuil. Sidderend stak zij al de lampen en keersen aan, die zij vond. Wat is er gebeurd, Katelijne? vroeg zij, heur in de armen drukkend.