United States or British Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een oogenblik later richt de oude krijgsman zich in zijn bed overeind, en zegt, terwijl de zware knevel boven zijn lippen trilt, en hij Jacoba strak maar toch met liefde beschouwt: "Ik weet nu zelf niet Coba, of je liegen zonde of deugd is." Jacoba's bleek gezichtje is bloedrood geworden. "Ik weet het niet!" herhaalt de oude man.

Ik spreek wat zachtjes omdat de stakker daar leit, weet u, en als ie me hoort dan wil ie me graag hebben ook." "Ligt ie dan alleen, heel alleen?" zegt Jacoba zeer snel. "Dat is te zeggen, nee, m'n oudste dochtertje, zoo'n aankomeling, die zit bij 'em, en past 'em op, als ik of m'n man d'r niet bij benne. Wacht, gaat uwe nou hier maar in. , dat hadt je zoo niet verwacht! Riant niewaar?

Helmonds vrouw is bijzonder levendig, en je zoudt zeker een slechten nacht hebben indien je zoo van allerlei moest hooren, en over alles zoudt meespreken misschien." Jacoba antwoord niet meer. Tante Hermine is er blij om. Op uitdrukkelijk verlangen van broeder Alexander, mag zij zelfs in de verste verte niet laten doorschemeren dat men de allerdroevigste oorzaak van Coba's toestand heeft ontdekt.

En August heeft het begrepen. Doch, niet zoodra had hij het adres van den veel gestempelden brief bezien, en in het schrift de hand van Jacoba Van Barneveld herkend, of hij stak hem snel in zijn jaszak, om echter losweg te zeggen: "O van..... ne dinges, dat was niets; al gesproken." "Dinges, een patiënt?" "Ja, 't heeft niets te beduiden."

In de geliefkoosde overtuiging dat Jacoba, ofschoon zij niet tot de sterksten behoort, "gezond van harte" is, werd de vader opnieuw en krachtig versterkt.

Jacoba met den rug naar de echtgenooten Krul, wijdt haar bijzondere aandacht aan een paar zwarte knipsels naar reeds overleden Romphuizer dominee's. "En als de juffrouw van schilderijen houdt, zooals ik zie dat ze doet," zegt Krul: "dan kan ze daar nog m'n eigen vrouws vader en moeder in miliatuur zien hangen, dat was ook grootheid, niewaar moeder?"

Maar, ook bestond er geen schijn van twijfel meer dat Jacoba inderdaad een andere liefde dan zusterliefde voor haar pleegbroeder koesterde, en dat zijn huwelijk met Eva Armelo haar een diepe wond had geslagen. En Van Barneveld aarzelt niet langer, maar voelt zich krachtig gedrongen om in 't einde rondborstig met zijn pleegzoon te spreken.

Hij drukte in den laatsten tijd zoo gedurig de hand op het hart. Ik vleide mij nog dat het een aanwensel was geworden omdat hij zeer bedroefd was August, zeer bedroefd...." "De generaal is nu ziek Jacoba." "Noem hem niet bij dien titel August. Och ik bid je, maak mijn lieven vader weer gezond, en hij zal je zegenen inplaats...." "Inplaats van mij te.... vervloeken;" zegt Helmond zacht.

Is het nu goed klein meisje? Ga nu en slaap nog wat." Op het oogenblik dat Jacoba de kamer zal verlaten, hoort ze zich terugroepen. Van Barneveld ligt weder met het aangezicht naar den muur gekeerd; doch met de hand naar Coba's zijde tastend, herneemt hij: "Als er soms nog iets voor dat monument mocht noodig zijn, zeg dan aan tante dat ik...."

Hij mag in dit oogenblik slechts denken aan 'tgeen hij met spoed heeft te doen. Jacoba wacht. Zij is in onrust. Ha, schokken als die der laatste uren zouden wel sterker gestellen een oogenblik in de war kunnen brengen. Doch zie maar, als Helmond wil dan is hij krachtig.