United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Doch zie, 't bleek alweer dat men de woorden van een patiënt die wat bang voor vriend Hein is, niet al te letterlijk moest opvatten, en, dat de later uitgestrooide praatjes eenvoudig Kippelaanspraatjes zijn geweest. Althans nadat Kartenglimp mevrouw Helmond en den generaal begroet en naar de gezondheid van juffrouw Van Barneveld heeft gevraagd, drukt hij zijn dokter met warmte de hand.
De generaal Van Barneveld was nog niet gekomen, ofschoon hij desnoods reeds in den voormiddag te Amsterdam had kunnen zijn. Mevrouw Van Hake bedroefde dit, misschien het allermeest in Eva's belang. Maar, innig deed het haar tevens goed, dat Helmonds tweede wensch ofschoon die bezwaarlijk zou kunnen vervuld worden haar besten Thomas gold.
Dat was een gematigde toon. Die geest was verstandig. Zóó, indien oom Van Barneveld er goed over denkt, ja, zóó kon hij terugkeeren. Maar Eva heeft gelijk: zou het verstandig zijn om op een wijze als in dien brief werd begeerd publiek schandaal te maken? Eva heeft het bij den rechten naam genoemd. Hoe zal men over een dokter spreken, die zóó door zijn eigen pleegvader wordt aan de kaak gesteld!
Maar afijn, als ie tegen de orders van den generaal handelt dan zal hij weten wie 't hem gelastte. Eva beziet de brieven. De ééne voor den luitenant-generaal Van Barneveld interesseert haar volstrekt niet; de andere is aan 't adres van "monsieur le docteur A. Helmond, hotel du Helder, rue du Helder, Paris." Hé, dat is aardig!
"Er zijn twee wegen. De eene voert tot de eeuwige gelukzaligheid, de andere ter verdoemenis. Als dokter Helmond begrijpen wil dat hij sedert zijn huwelijk den laatsten weg heeft gekozen, en zich met zijn vrouw wil haasten om dien aanstonds te verlaten, dan zal de generaal Van Barneveld God danken, en zijn hart en huis zullen voor de jonge echtgenooten weer geopend zijn.
Hoe! blinkt daar een traan in het starende oog, een traan in het oog, 't welk men voorheen wel eens "des vijands vlucht" of "Neerlands krachtigst wapen" heeft genoemd? Van Barneveld wendt zijn gelaat van Helmond af; maar de pleegzoon heeft den traan gezien.
"Wat blieft u pa?" zegt Jacoba die haar vader in de kamer gevolgd is. Van Barneveld tikt met den gouden knop van zijn stok even op Coba's schouder: "Jij weet zeker dat hun partij niet doorgaat?" "Ik?.... Ja, jawel pa, jawel lieve pa, dat weet ik zeker." "Dat heb je van....?" "Dat weet ik van dominee Hoogerberg. Jawel pa. Nee ziet u, wat dát betreft dat weet ik heel zeker."
En dan, terwijl er een bijzondere glans in zijn mooi blauw oog te bespeuren is: "Zou het waarlijk ook ú genoegen doen dat het tot stand kwam, juffrouw Van Barneveld?" "Ik geloof dat het de wensch zal zijn van allen die zijn onderricht ontvingen of die zijn talent op prijs stelden. De wijze waarop hij les gaf was eenig."
Van Barneveld weet het niet dat Jacoba een paar woorden heeft gevoegd bij de weinige regels, die de vader haar verzocht heeft aan Eva te schrijven, en die toen aanstonds naar het huis aan den Buitenkant zijn gezonden.
De October-zon dook vriendelijk op uit haar valen sluier, en terwijl ze al spoedig haar kracht zou beproeven aan den hier en ginds langs velden en wegen bijeengegrienzelden hagel, zond ze ook een zachten straal in het vertrek waar de grijze Van Barneveld op zijn hard leger, met gesloten oogen en saamgevouwen handen neerlag. Daar ging de deur open. Zachtjes, zeer zachtjes.
Woord Van De Dag