United States or Rwanda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Elisabeth zag hem, tot om den rotswand, met een koelen en hatelijken glimlach na. "Gek!" dacht zij, "gek! Mij te zeggen dat je haar zoo innig liefhebt en met haar wilt trouwen! Je wilt dat lieve gezichtje hebben, niet waar? Dat krijg je nooit; ik zal het wel voor je bederven! Die lieve Beatrice, zij is niet in staat een liefdeshistorietje met een getrouwd man te hebben o, zeker niet!
Er kwam 'n levendig debat over, hoe verzen gelezen moeten worden, en iedereen maakte zich warm met veel gesticuleeren, ze bogen voorover op hunne stoelen, vielen opgewonden elkaar in de rede, zoodat de praeses aftikken moest, terwijl het stille ventje weer onbeweeglijk op zijn stoel zat, de beentjes recht naast elkaar, de fijne bruine handjes gevouwen, en de stage glimlach op z'n glanzend, bruin gezichtje, als 'n Bouddha-beeldje.
Hassan zou misschien wel graag naar den Bazar willen gaan. Maar hij kan er niet door. Zijn bloote pootjes heel ernstig onder het japonnetje uit, peinzend. En zijn gazellenoogjes in het smalle smoeltje. Neen, hij vraagt geen baksjisj vandaag. Hoe vele Joden! Hoe vele Joden! En hun bazuin. En hun weenen. Zijn oogen in het smalle gezichtje peinzen.
En sombere gedachten aan schande, berouw en vernedering kwamen als gewoonlijk binnen en zetten zich als stamgasten om dat kleine bedje en staarden haar aan. Maar dien avond lette ze niet op hen; haar oogen weken niet van dat bleeke gezichtje, met dat pijnlijke trekken om den mond en de blauwe kringen onder de oogen. Ja, ze had al eens geprobeerd het tegen den rector te zeggen.
Het was een droevig schouwspel dat vroeger zoo lieve gezichtje, nu zoo veranderd en zonder uitdrukking de eens zoo bezige handjes, zoo slap en vermagerd die altijd vriendelijk glimlachende mond verstijfd en het anders zoo mooie, zorgvuldig opgemaakte haar, zoo ruig en verward op het kussen.
Gij hadt wel niet gedacht, dat ik ook een roman heb gehad?" vroeg zij, en nauwelijks zichtbaar ontglom in haar schoon gezichtje dat vuur, dat, zooals Kitty besefte, haar vroeger eenmaal geheel moest doorgloeid hebben. "Waarom zou ik dat niet gedacht hebben? Als ik een man was, zou ik, als ik u eens had leeren kennen, niemand meer kunnen beminnen.
Gezond zagen ze er ook niet uit; de oudste had lange, zwarte haren en daardoor kwam zijn mager gezichtje nog veel meer uit. Zijn oogen kropen bijna weg, alsof ze zich schaamden, dat ze boven een paar zulke magere wangen staken, en de wijde pijpen van de broek woeien met den wind zoo achteruit, dat men de beentjes, zoo dun als talhoutjes, er in kon zien zitten.
Hij vluchtte haar om zijn gedachte zelfstandig te maken; doch hij voelde zich immer inniger met haar verbonden dan toen hij haar verlaten had. Ze merkte het ongemak dat hem kwelde, en op haar peinzend gezichtje lag, gelijk een nieuw en delikaat gepoeier, de zoetigheid van haar medelijden. Eens zat ze alleen en heel bleek op de gladde bank van het priëelken.
Ze was altijd zoo, klein, mager, met datzelfde ouwelijk gezichtje, met datzelfde onaangenaam spits neusje. Ze was jong geweest én oud geworden. 't Leven had haar droog, dor gelaten, omdat ze gevegeteerd had binnen de zes wanden van een kist, die als een lichaam bewustloos blijft, den bijzonderen naam van doodkist krijgt, maar vóór dien tijd kamer heet.
"Hm," kwam Jo, nog steeds aandachtig het gezichtje van haar zuster opnemende, want de blos verdween even spoedig als hij gekomen was, de glimlach stierf weg en een traan glinsterde op het kozijn. Betsy veegde hem af en keek schichtig naar Jo, maar deze krabbelde voort in wanhopige haast, schijnbaar geheel verdiept in "Olympia's Eed."
Woord Van De Dag