United States or Algeria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dank zij de grootste omzichtigheid, slaagde ik er ten laatste, heel langzaam in, mij voorover te leggen. Ik liet het hoofd rusten op een grooten, geheel bespatten steen, en haalde uit mijn borstzak den brief van oom Lazare te voorschijn. Ik hield hem voor de oogen; mijne tranen beletten mij hem te lezen. En de zon verschroeide mijn rug, de doordringende lucht van het bloed verstikte mij bijna.

Jozef kreeg zijn batisten zakdoekje uit zijn borstzak en droogde er zoowat haar tranen meê wech. Maar zij keerde zich af, zij snikte stilletjes en bij langere tusschenpoozen; zij ging achter in de kamer zitten, haar zakdoek voor de oogen. Jozef veegde zijn gezicht af, keek naar zijn hoed om, raapte hem op, zette hem op een stoel en schikte zijn zakdoekje in zijn borstzak.

Hij zette de kist, die hij om zijn hals droeg, op den grond, duwde den hem onbekende daarop neder, haalde toen uit den borstzak van zijn rok twee ferme, dikke sneden brood en uit een zak, die voor zijn lijf hing, een groot stuk ham, gaf dat een en ander aan den hongerige, en zei: "Ziedaar, kameraad! Het zijn wel geen lekkernijen, maar voor den honger zijn ze probatum!"

Die brief was eigenlijk maar een uitvlucht, omdat hij voelde, dat hij behoefte had aan rust. Hij ging in een hoek van het kamertje zitten aan den lessenaar, die voor schrijftafel dienst deed. En zonder er bij te denken, haalde hij een oud spaarbankboekje uit zijn borstzak en begon er verstrooid in te bladeren.

Een klein poosje bleef hij zóó zitten, nam met een diepen melodramatischen zucht en langzame beweging een witten zakdoek uit zijn borstzak en zachtjes zijn bepereld voorhoofd bettend, vroeg hij dof: Is 't niet om te besterven? Ik heb erg medelijden met u, meneer Holtsman. O, dank! innigen dank! hij breidde de armen naar mij uit. Zoo'n woord van u is een droppel balsem op mijn verscheurd gemoed!

En hij maakte gebruik van een oogenblik, waarop hij meende, dat Rodolphe niet op hem lette, om het bouquetje in zijn borstzak te laten glijden. "Het spijt mij, maar ik kan niet anders," dacht de schilder. Toen hij echter tersluiks naar Rodolphe keek, zag hij, hoe de dichter aan het slot van zijn auto-da-fé een nachtmutsje, dat Mimi gedragen had, eerbiedig kuste en dan heimelijk in zijn zak stak.

'k Wou, dat ik nooit iets van hem had gezien of gehoord en dat jij naar de..." "Begin je weer? Laten we de zaak afmaken: ik wil schappelijk met je handelen; je kunt me afkoopen." "Zoo, dat zou je wel willen." Strijkman brengt werktuiglijk de hand naar zijn borstzak. "Dat spreekt vanzelf. Denk je, dat ik jou gezelschap zoo aardig vind?

Aan wal gekomen, bevoelde hij eerst zijn borstzak on zich te overtuigen, dat de boomschors nog op hare plaats zat, en toen maakte hij zich met zijne druipnatte kleederen, steeds den oever volgend, door de bosschen voort. Even voor tien uren, kwam hij aan een open plek tegenover de stad en zag de veerboot in de schaduw der boomen bij den hoogen dijk liggen.

Geef me liever drie Loges, mijnheer Holtsman. Uitstekend, dank u, ... ik zal u eerste rij geven. Hij haalde uit zijn borstzak een in de lengte toegevouwen, reeds wat smoezelig papier en terwijl hij één handschoen uittrok en naar een potloodje grabbelde in zijn vestzakje, keek ik hem eens goed aan.

Bij de aanlegplaats staan loodsen en een pakhuis; Chineezen met gouden ketting van knoopsgat naar borstzak van hun khaki jas controleeren het binnenbrengen uit de laadprauw van kisten, waarop namen van Europeesche steden en fabrikanten staan. Aan de overzij van de baai, enkele minuten roeiens ver, ligt het oude Papoea-gehucht op een zandbank maar juist boven het water uit.