United States or Angola ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hare bezorgde vraag was hem zoet geweest; hij voelde er iets troostends in, er vloot iets uit als een balsem, maar die balsem scheen hem nutteloos.... Ja, dat kan wel zijn, antwoordde mevrouw Van Raat, en het werd haar of de afstand minder werd. Maar... maar je bent toch niet zoo als je vroeger was. Vergis ik me, of is er iets dat je drukt...? Iets dat me drukt... wel neen!

Er waren daar geen boomen meer en de gansche hemelkoepel met al zijn sterren welfde er ontzaglijk-grootsch over het slapend land. De lucht was heerlijk frisch en zuiver en drong mij als een milde balsem in de longen. Zachter klopte en hamerde het hart. Even bleef ik staan. Wat kwam ik daar nu eigenlijk doen? Ik kon geen redelijk antwoord vinden.

Willem kon maar niet begrijpen, dat hij hieraan verkeerd gedaan had, en dacht nu, dat die oude veearts hem ook al afviel, en daarom bromde hij in zichzelf: "Best, ik zal niet meer bij dien Balsem komen! Pfff! Wat geef ik er om?"

De Olympus der liefde telt meer helden en martelaren dan eenig Pantheon ter wereld en biedt meer heerlijkheden dan de paradijzen aller godsdiensten tezamen. Ieder vindt juist zooveel liefde als hij verdient. Het lijden des harten te verzachten met den balsem der liefde is een der kuren, waarbij moeilijk valt te zeggen wie het meest te benijden is, de zieke of de arts.

Ik weet het, sprak hij, vrouwenhanden zijn hemelsche balsem voor alle wonden. Maar de jaloersche hoerwijfel sprak tot messire van Lamotte: Messire, ik geloof dat die pelgrim den spot bij ons drijft, en dat zijn been maar alleen gebroken is, om bij de vrouwen mede te rijden. Beveel, dat men hem op den weg late liggen. Zoo zal geschieden, sprak messire van Lamotte. En men liet Uilenspiegel liggen.

Zijn balsem streelde mij zoo zeer, Zoo frisch geurde hij En 's ochtends, als ik hem besproeide Bij het rijzen van de zon, Was iedereen verwonderd: Waar komt zooveel geur vandaan? En ik uit liefde voor hem zal sterven van verdriet. En ik uit liefde voor hem zal sterven van verdriet. uit liefde voor mijn pot met bloemen.

In den omtrek groeide de beroemde balsemstruik, uit welks bast door insnijdingen de balsem werd verkregen. De weg van Jericho naar Jerusalem liep door eene wildernis, die om haar onveiligheid berucht was.

Vele zijn naderhand weder opengegaan, want het scheen wel, dat het niet de echte, van den hemel afkomstige, balsem was. Doch daaraan dacht in dit schoone voorjaar niemand, en in mijne kleine vaderstad groeide en bloeide het in tuinen en velden, en de bezwaarde menschenborst haalde ruim adem; want vrede met God en menschen lag over de wereld verspreid.

Ik heb nu geen tijd; want ik moet naar mijn zoon; want die heeft twee zieke koeien. Hier, dit boek heb ik voor je gereedgelegd, lees er maar veel in. Dag, Willem!" "Dag, meneer!" antwoordde de kleine steenenbikker, en ging naar huis. Den anderen dag kwam Balsem bij Willems vader, doch hoe mooi de brave en verstandige veearts ook sprak, de opperman wilde niet toegeven.

Maar kom, wat gaf hij er om, als hij maar een dubbeltje kon verdienen! Het kon immers ook best gebeuren, dat hij niet thuis was! Zijn vrouw wist er toch niets van. Mijnheer Balsem was echter wel thuis, doch zei niet veel. Hij maakte het pakje open; bekeek de kruiden, die er in waren, las het briefje, dat er bovenop lag en zei toen: "Wacht even, Willem, ik zal je antwoord meegeven!"