United States or Saint Helena, Ascension, and Tristan da Cunha ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΑΜΛΕΤΟΣ Βεβαιότατα, και όποιο άλλο θέαμα και αν του παραστή- σης· μη φοβήσαι συ να του το παραστήσης και αυτός δεν θα φοβηθή να σου ειπή τι δηλοί. ΟΦΗΛΙΑ Είσαι άνοστος, είσαι άνοστος· θα προσέχω εις το δράμα. ΑΜΛΕΤΟΣ Πρόλογος είναι αυτός ή στίχοι δι' αρραβώνα; ΟΦΗΛΙΑ Είναι σύντομος, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Όσο γυναικός αγάπη. Εισέρχονται δύο ηθοποιοί ΒΑΣΙΛΕΑΣ και ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ

Εμένα, καθώς ξέρετε, με κατηγορούν, ότι προσέχω πιο πολύ στις λέξες παρά στα πράγματα· μα σας βεβαιόνω, ότι ζητώντας λέξες για τους δυο μικρούς αυτούς αχρείους, εστοχαζόμουνα συχνά τα πράγματα. Συχωρέστε μου την &αστειότητα& τούτη, όπως έλεγε η Κα Σεβινιέ, και να μην έχετε ποτέ αμφιβολία για το βαθύ σεβασμό μου.

Προσέχω λοιπόν μήπως σας κάμω την εντύπωσιν ότι λέγω πολλά λόγια δι' ένα μικρόν ζήτημα, δηλαδή ότι διά την μέθην, η οποία είναι μηδαμινόν ζήτημα, ξεκοσκινίζω ένα παμμέγιστον λόγον. Και όμως η φυσική αυτού τακτοποίησις δεν είναι δυνατόν χωρίς μουσικήν ορθότητα να φέρη εις την συζήτησιν σαφές ούτε ικανοποιητικόν αποτέλεσμα. Η μουσική δε πάλιν χωρίς την γενικήν εκπαίδευσιν δεν είναι ικανή.

Ξένος. Λοιπόν δεν πρέπει να θεωρήσωμεν τον ένα μεν ως απλούν μιμητήν, τον δε άλλον υποκριτικόν μιμητήν; Θεαίτητος. Είναι ορθόν. Ξένος. Αυτόν δε πάλιν ως εν γένος θα τον θεωρήσωμεν ή ως δύο: Θεαίτητος. Συ πρόσεξε. Ξένος. Προσέχω και μου φαίνονται δύο ειδών.

Εάν όμως απαντήσω συμφώνως προς την προηγουμένην, θα ειπώ ότι είναι δυνατόν, διότι θα προσέχω μήπως περιέλθω εις αντίφασιν. Σωκράτης. Μα την Ήραν πολύ καλά θα απαντήσης και σαν θεός. Με την διαφοράν, καθώς φαίνεται, ότι αν απαντήσης ότι είναι δυνατόν, θα συμβή εκείνο το οποίον λέγει ο Ευριπίδης. Δηλαδή η μεν γλώσσα μας δεν θα αποδειχθή ψευδής, θα αποδειχθή όμως ψευδής ο νους μας. Θεαίτητος.

Έπειτα θάψε το όπως θέλεις.» Ο δε Άρπαγος απεκρίθη· «Ω βασιλεύ, ου μόνον μέχρι τούδε δεν είδες εις εμέ αχαριστίαν τινά, αλλά και εις το μέλλον θα προσέχω να μη πταίσω προς σε. Εάν λοιπόν σοι ήναι ευάρεστον να γίνη ούτω το πράγμα, το καθήκον μου είναι να υπακούσω προθύμωςΤαύτα ειπών έλαβε το παιδίον κεκοσμημένον διά τον θάνατον, και κλαίων επορεύετο εις την οικίαν του.

Αρχίζεις με αστειότητας, ενώ πρόκειται να λάβης τον λόγον, και θα με αναγκάσης να σε προσέχω μην ετοιμάζεσαι να μας ειπής τίποτε αστεία από τα συνειθισμένα σου. Και ο Αριστοφάνης γελάσας: — Πολύ σωστά λέγεις, Ερυξίμαχε, και ας λογαριασθούν ως μη λεχθέντα όσα είπα.

Τα ποιήματα είναι «Η Μητέρα των Επτά» και ο «Πύργος της Κόρης». Τα δυο ποιήματ' αυτά μου προξένησαν εντύπωση που ακόμα και τώρα αισθάνομαι τα σημάδια της μέσα μου. Ξεχωρίζανε και με το περιεχόμενο και με την τεχνοτροπία τους από τα έργα που ως τότε συνήθιζα να προσέχω και να ερωτεύωμαι.

Αλλά συνηθίζω πάντοτε να προσέχω καλά, όταν λέγη κανείς κάτι τι, και μάλιστα όταν φαίνεται ότι είναι σοφός αυτός που ομιλεί, και επειδή επιθυμώ να μάθω τι εννοεί συχνοερωτώ και αναθεωρώ και συμβιβάζω τα λεγόμενα, διά να εννοήσω. Εάν όμως αυτός που ομιλεί μου φανή ότι είναι μηδαμινός, ούτε εξαναρωτώ ούτε με μέλει δι' αυτά που λέγει. Και από αυτό θα εννοήσης ποίους θεωρώ εγώ σοφούς.

— «Εσύ, Βασίλαινα να ζυμώ'ης καθάριο και να φκιά'ης πρόσφορα.. Να φκιά'ης και πήττα!... Τα παιδιά όλα τα προσέχω εγώ.. Σηκωθήτε όλοι και στες δουλειές σας! Έδωκε ο Θεός τη μέρα του.... τι περιμένετε»; — «Ξιουουουού!.. παλιόκοττες που να σας μάση ο μπούφος! μου λερώνετε την πρόκοβα! Ξιουουουού»!