United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !


Το φαινόμενον τούτο διετέλει εις προφανή αντίφασιν προς τους εξωτερικούς της κόρης χαρακτήρας. Όσον τραχεία και αρρενωπός ήτον η έκφρασις του προσώπου της, τόσον τρυφερά και υπερφυώς γυναικεία εξεδηλούτο η ψυχή αυτής εν τω γέλωτι. Ενόσω την έβλεπες εφέρεσο προς αυτήν ως προς άωρον παιδίον όταν την ήκουες ηναγκάζεσο να την φαντάζεσαι ως το μόνον ιδανικόν ωρίμου παρθενικής τελειότητος.

Ο χρονογράφος διαβεβαιοί τούτο μεθ' όρκου, καίπερ συνειδώς ότι οφείλει να συνηγορήση υπέρ αυτής. Άλλως δε οι αναγνώσται ημών θ' αποδώσωσιν ημίν δικαιοσύνην, ότι δε περιπίπτομεν ως προς τούτο εις αντίφασιν. Ουδέποτε μέχρι τούδε είπομεν ότι η Αϊμά ηγάπα ερωτικώς τον Μάχτον, ουδ' υπηνίχθημεν τούτο.

Εάν όμως απαντήσω συμφώνως προς την προηγουμένην, θα ειπώ ότι είναι δυνατόν, διότι θα προσέχω μήπως περιέλθω εις αντίφασιν. Σωκράτης. Μα την Ήραν πολύ καλά θα απαντήσης και σαν θεός. Με την διαφοράν, καθώς φαίνεται, ότι αν απαντήσης ότι είναι δυνατόν, θα συμβή εκείνο το οποίον λέγει ο Ευριπίδης. Δηλαδή η μεν γλώσσα μας δεν θα αποδειχθή ψευδής, θα αποδειχθή όμως ψευδής ο νους μας. Θεαίτητος.

Και κατ' αυτόν τον τρόπον δεν ευρίσκεται εις αντίφασιν με τον ίδιον εαυτόν του εκείνος, ο οποίος έθεσε τα ονόματα, αλλά αποδεικνύεται έν και το αυτό πράγμα το &δέον& και το &ωφέλιμον& και το &λυσιτελές& και το &κερδαλέον& και το &αγαθόν& και το &συμφέρον& και το &εύπορον&, και όλα αυτά, με άλλο όνομα, σημαίνουν εκείνο το οποίον τακτοποιεί και διατρέχει παντού και επαινείται, ενώ εκείνο το οποίον εμποδίζει και δένει κατακρίνεται.

Εναντίον μου όμως οργίζονται οι άνθρωποι, διότι κατήγγειλα τον πατέρα μου, πού διέπραξεν ένα πολύ σκληρόν έγκλημα, και επιζητώ την τιμωρίαν του, και έτσι αυτοί καταντούν εις αντίφασιν με τον εαυτόν τους, επειδή τόσον διαφορετικά κρίνουν τας πράξεις αυτάς των θεών και την ιδικήν μου. Σωκράτης.

Ο Πρωταγόρας παραδέχεται το δεύτερον, εν ώ ο Σωκράτης δι' αλλεπαλλήλων ερωτήσεων τον κάμνει να έλθη εις αντίφασιν με τον εαυτόν του και να παραδεχθή επί τέλους χωρίς να θέλη, ότι η &αρετή είναι εκ φύσεως μία και απλή&, διότι, αν ήτο σύνθετος από μέρη ανόμοια το έν με το άλλο, κανέν από τα μέρη αυτά δεν θα περιείχε μέσα του τίποτε από εκείνο που περιέχει το άλλο μέρος· και τότε δε η δικαιοσύνη θ' απέκλειε την ανδρείαν και η εγκράτεια την δικαιοσύνην και θα ημπορούσαμεν να συμπεράνωμεν, ότι ο δίκαιος δεν ημπορεί να είναι ανδρείος και ο εγκρατής δίκαιος.

Κανείς από τους δύο δεν φθάνει εις το σημείον, το οποίον ο λόγος καθαρώς του υποδεικνύει, και ο ένας και ο άλλος καταστρέφεται από την αντίφασιν οπού διαιρεί την ύπαρξίν του. Καθείς από αυτούς ζητεί τον θάνατον του άλλου, και κατά την αυστηροτάτην ποιητικήν δικαιοσύνην και οι δύο ευρίσκουν τον θάνατον ως ανταπόδοσιν των πράξεών των. D. G. SNIDER. The Journal of Speculative Philosophy 1873.

Επειδή δε όλαι αι αρεταί αποτελούν μίαν και μόνην, αυτής δε, της μιας και μόνης, όρος είναι η γνώσις, η δε γνώσις ημπορεί να διδαχθή, ο Σωκράτης φαίνεται ότι περιέπεσεν εις αντίφασιν παραδεχόμενος τώρα την αυτήν γνώμην με τον Πρωταγόραν, ότι η αρετή είναι καρπός γνώσεως, ήτις ημπορεί να διδαχθή.

Εγώ φρονώ, καλέ Σωκράτη, η καλλίτερα εξήγησις ως προς αυτά είναι, ότι κάποια ανωτέρα δύναμις από την ανθρωπίνην έθεσε τα πρώτα ονόματα εις τα πράγματα, και επομένως κατ' ανάγκην αυτά είναι ορθά. Σωκράτης. Και έπειτα νομίζεις ότι θα τα έθετε με τόσην αντίφασιν προς τον ίδιον εαυτόν του εκείνος ο οποίος τα έθεσε, αν ήτο κανείς &δαίμων& ή θεός; Ή μήπως φρονείς ότι προ ολίγου δεν ελέγαμεν τίποτε;