United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ακούσωμεν με πραότητα ό,τι επιλήψιμον συνέβη. Όταν μετ' εμπαθείας συζητώμεν τας μηδαμινάς ταύτας διαφοράς ημών, διαπράττομεν φόνον, ενώ προσπαθούμεν να επουλώσωμεν πληγάς. Όθεν καθικετεύω υμάς, ευγενείς συνάδελφοι, να θίγετε τα μάλλον δυσάρεστα ζητήματα μετά μεγίστης πραότητος, αποφεύγοντες απρεπείς ή ερεθιστικάς εκφράσεις. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Πολύ ορθόν.

Εις όποιαν όμως πόλιν λειτουργούν τα δικαστήρια όσον το δυνατόν ορθώς διά της καλής μορφώσεως των μελλόντων να δικάζουν και διά της λεπτομερούς εξετάσεως αυτών, εκεί είναι ορθόν και καλόν τας περισσοτέρας περιπτώσεις να τας αναθέτη να τας κρίνουν οι τοιούτοι δικασταί διά τους καταδικασθέντας, δηλαδή τι πρέπει, να πάθουν ή να πληρώσουν.

Ιππίας. Ναι, Σωκράτη μου, διότι δεν είναι πατροπαράδοτον έθιμον εις τους Λακεδαιμονίους το να μετακινούν τους νόμους, ούτε να εκπαιδεύουν τους υιούς των έξω από τα συνηθιζόμενα. Σωκράτης. Πώς το εννοείς αυτό; Τάχα δεν είναι πατροπαράδοτον εις τους Λακεδαιμονίους το να κάμνουν το ορθόν, αλλά σφάλματα; Ιππίας. Δεν ημπορώ, Σωκράτη μου, να ειπώ ότι δεν είναι. Σωκράτης.

Εγώ τουλάχιστον, Σωκράτη μου, φρονώ ότι είναι ορθόν αυτό, το οποίον είπαμεν προ ολίγου. Σωκράτης. Θεαίτητος. Ποίον δηλαδή; Σωκράτης. Ακριβώς αυτό το οποίον εφάνη ότι ήτο το ευφυέστερον, ότι δηλαδή τα μεν στοιχεία είναι άγνωστα, ενώ όλαι αι συλλαβαί είναι γνωσταί. Θεαίτητος. Και μήπως δεν εφάνη ορθώς; Σωκράτης. Αυτό λοιπόν ας το εύρωμεν.

Έβαλε ταυτί του στο στήθος της. . έπειτα έβγαλε κ' είδε το ρωλόϊ του., και της έκλεισε τα μάτια. . . Ζωή σε λόγου σου, είπε σκουντώντας το Νίκο απ’ τον ώμο. Σαν είδε που δεν κουνήθηκε ο Νίκος από κει πούτονε γονατιστός με το πρόσωπο απάνω στο χέρι της Βεργινίας, τον έπιασε με τα δυό του χέρια απ’ τις αμασχάλες και τονέ σήκωσε ορθόν. Έλα, άντρας είσαι! Αυτά έχει ο κόσμος.

Είπε και από τα υπέρλαμπρα τ' ανώγια αυτή κατέβη. μόνη όχι• δύο θεράπαιναις σιμά την συνωδεύαν• και ως έφθασεν η αταίριαστη γυναίκα εις τους μνηστήραις, της καλοκάμωτης σκεπής σιμάτον στύλο εστάθητην όψι αντισηκόνοντας τα μαλακά μαντήλια• 210 κ' εδώθε της θεράπαινα εστήθη και άλλη εκείθε. κ' εκείνοι ολιγοψύχησαν, και απ' έρωτα η ψυχή τους επιάσθη και όλοι ευχήθηκαν σιμά της να πλαγιάσουν. και αυτ' είπετον Τηλέμαχον, τον ποθητόν υιόν της• «Σου 'φυγε ο νους, Τηλέμαχε• σκέψι ποσώς δεν έχεις• 215 παιδ' ήσουν και πλειότερα τεχνάσματ' είχε ο νους σου. και τώρ' ότ' εμεγάλωσες και παλληκάρι εγίνης, και όποιος ιδή τ' ανάστημα και την καλή θωριά σου, και αν δεν σε ξεύρη, θα σε ειπή γέννημ' ανδρός μεγάλου, ορθόν δεν έχεις πλειά τον νου, σκέψι δεν έχεις πλέον. 220 ιδού πώς εις το σπίτι μας το έργο κείνο επράχθη, 'π' άφησες να κακουργηθή τούτος εμπρός σου ο ξένος• πώς τώρ', αν εις την σκέπη μας τύχη να μένη ξένος, και απ' όμοια κακοποίησι σκληρή συμβή να πάθη; την εντροπή και τ' όνειδος συ θα 'χης απ' τον κόσμο». 225

Επειδή δε εκείνος μεν είναι τοιούτος, διότι όχι εκ πεποιθήσεως επιδιώκει τας υπερβολικάς και έξω από τον ορθόν λόγον σωματικάς ηδονάς, αυτός όμως εκ πεποιθήσεως, διότι είναι επιτήδειος να επιδιώκη αυτάς, εκείνος βεβαίως είναι, ευμετάπειστος, αυτός όμως όχι.

ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Και είναι πολύ οδυνηρά τα δάκρυα της μητρός, ήτις χάνει τα τέκνα της. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Συ δε, γέρον, πόθεν έμαθες ταύτα ; ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Ηρχόμην φέρων προς σε ΔΕΥΤΕΡΑν επιστολήν κατόπιν της πρώτης, την οποίαν είχες λάβει. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Επιστολήν ίνα έλθω ή ίνα μην έλθω φέρουσα την κόρην μου προς θάνατον; ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ Ίνα μη την φέρης• διότι τότε είχεν επανέλθει ο σύζυγος σου εις τον ορθόν νουν.

Θεαίτητος. Ας την θεωρήσωμεν βεβαίως. Εγώ όμως, επειδή πολλά απεδείχθησαν περί αυτής, απορώ τι κυρίως είναι ορθόν να διισχυριζώμεθα ότι είναι ο σοφιστής. Ξένος. Είναι επόμενον να απορής. Τόρα όμως πρέπει να ηξεύρης, ότι και εκείνος ο ίδιος τόρα πλέον απορεί, πώς να διαφύγη από τον λόγον. Διότι είναι ορθή η παροιμία η οποία λέγει, ότι δεν την γλυτώνει τόρα πλέον.

Και όμως εφ' όσον ενυπάρχει σαφώς η δύναμις αυτού, είναι ορθόν να του αποδίδωμεν εκείνο το όνομα το οποίον θα μας δείξη αυτό το πράγμα. Παραδείγματος χάριν το β βλέπεις ότι ενώ προσετέθη το η και το τ και το α δεν το έβλαψε διόλου, ώστε να μην εκφράζη με ολόκληρον το όνομά του την φύσιν εκείνου του στοιχείου, του οποίου ήθελε ο νομοθέτης.