United States or Cabo Verde ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αλλ' εδώ έπεσα εις μεγάλην απορίαν• εν πρώτοις δεν ηδυνάμην να εννοήσω πώς έγινεν ο λεγόμενος υπό των σοφών κόσμος• ούτε τον δημιουργόν του ημπορούσα να εύρω, ούτε την αρχήν και τον σκοπόν του.

Και ειπέ μου, σε παρακαλώ, μήπως το εννοήσω καλλίτερα απ' εδώ: ο Αχιλλεύς άραγε δεν παρεστάθη ως πολυμήχανος από τον Όμηρον; Ιππίας. Διόλου μάλιστα, Σωκράτη μου, αλλά αφελέστατος, αφού και εις τας λιτάς, όπου παρουσιάζει αυτούς να ομιλούν μεταξύ των, λέγει κατά τον Όμηρον ο Αχιλλεύς προς τον Οδυσσέα: Πολύτροπε Λαέρτου υιέ, Οδυσσέα, θεού γέννα, Το ξέρεις, πρέπει να σου ειπώ λόγια παλικαρίσια.

Επερίμενα ανυπομόνως ν' αρχίση η ομιλία, όπως εννοήσω τι θέλουν, αλλ' ουδείς ελάλει, αι δε περί εμέ φυσιογνωμίαι δεν εξέφραζον ευαρέσκειαν. Επί τέλους ο πρεσβύτερος, των δημογερόντων έλυσε την σιωπήν. ― Τι είναι τούτος που μας έφερες εδώ, Παντελή; Φωτιά 'βαλεςτο κεφάλι μας! Καλλίτερα να χαθή τούτος παρά όλοι μας εδώ !

Δεν εχρειάζετο πολύς νους διά να εννοήσω ότι η αποχώρησις αύτη της θείας και της ανεψιάς συνεβιβάσθη διά να μη ιδή τον Νίκον η Κυρία Ελένη. Το πράγμα εξοικονομήθη ούτω διά σήμερον. Τι άρά γε θα μηχανευθή διά την επαύριον; — Λοιπόν, υπέλαβα, δεν θα έχωμεν την τιμήν και την ευχαρίστησιν να ίδωμεν την Κυρίαν θυγατέρα σας; — Βεβαίως! Το εσπέρας θα επανέλθη.

Και εξεκίνησεν αμέσως. Τον ηκολουθήσαμεν ρυθμίζοντες το βήμα κατά το ιδικόν του. Δεν εγνώριζα περί τίνων στενών πρόκειται. Αλλ' ο καπετάνιος απετείνετο προς τους νησιώτας του, οι οποίοι δεν είχον ανάγκην επεξηγήσεων διά να τον εννοήσουν. Έν μόνον εγώ επρόφθασα να εννοήσω, ότι θα εύρωμεν εκεί ποταμόν.

Πολλάκις εσκέφθηκα, αλλά μέχρι σήμερον δεν ηδυνήθην να εννοήσω, διατί καταβάλλεις τόσην επιμέλειαν εις την αγοράν των βιβλίων. Διότι και εκείνοι οι οποίοι ελάχιστα σε γνωρίζουν δεν δύνανται να υποθέσουν ότι τ' αγοράζεις προς χρήσιν σου και ωφέλειαν• είνε το αυτό ως ν' αγοράζη φαλακρός κτένι ή καθρέπτην ο τυφλός ή αυλητήν ο κωφός ή παλλακίδα ο ευνούχος ή ο χερσαίος κώπην ή ο πλοίαρχος άροτρον.

Καθόλου παράδοξον λοιπόν ότι, αφού τόσον απατάσαι εις την ομοιότητα της μορφής, θέλεις και να εξομοιούσαι προς τους πεπαιδευμένους και πιστεύεις εκείνους οίτινες σου κάμνουν σχετικούς επαίνους. Αλλά διατί φλυαρώ ματαίως; Ο λόγος διά τον οποίον δεικνύεις τόσον ενδιαφέρον διά τα βιβλία είνε προφανής και εγώ από χονδροκεφαλιάν εβράδυνα να το εννοήσω.

Οι τρόποι μου τους έπεισαν τελείως. Ήμουν εξαιρετικώς ευδιάθετος. Εκάθησαν και ωμίλησαν διά διάφορα πράγματα, εις τα οποία απαντούσα. Αλλά δεν ήργησα να εννοήσω ότι εκιτρίνιζα και ότι επιθυμούσα να τους ίδω να φεύγουν. Είχα πονοκέφαλον και εφανταζόμην ότι ήκουα ένα ήχον εις τα αυτιά μου. Αλλά έμειναν καθισμένοι, και εξηκολούθουν να φλυαρούν.

Καλά λέγεις, και έτσι πρέπει να κάμωμεν. Ξένος. Συμφώνως λοιπόν με τον προηγούμενον τρόπον της εξετάσεως, εγώ και τόρα νομίζω ότι παρατηρώ δύο είδη της μιμητικής. Ακόμη όμως δεν ημπορώ να εννοήσω εις ποίον από τα δύο είδη ανήκει η έννοια την οποίαν ζητούμεν. Θεαίτητος. Τότε και συ ειπέ μας πρώτον πώς εννοείς τα μέρη αυτής της διαιρέσεως. Ξένος.

Άμα διαβάζω τα φύλλα αυτά και βλέπω πως τρέκλιζα αναμεταξύ ελπίδας και φόβου δε νοιώθω πως μπορεί να είναι αληθινά όσα διηγούνται αυτά τα φύλλα. Κι όμως είναι. Κι όσο κι αν είναι τα σημειώματα αυτά άπλερα και κοματιαστά, μου διηγούνται ωστόσο με τέλεια βεβαιότητα πως τότε έλπιζα περσότερο παρότι μπορώ να το εννοήσω τώρα που εξηγηθήκανε και τελειώσαν όλα.