United States or Mauritius ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και το σπουδαιότερον είνε ότι ευρίσκεσαι εις την ανάγκην να υποπτεύης και τους φιλτάτους σου και να φοβήσαι πάντοτε ότι κάποιος μέγας κίνδυνος θα σου έλθη εξ αυτών, διότι γνωρίζεις βασιλείς τους οποίους εδηλητηρίασαν τα παιδιά των ή το πρόσωπον το οποίον ερωτεύοντο και φοβείσαι μήπως αποθάνης κατά τον αυτόν τρόπον. ΜΙΚ. Αλήθεια είνε φοβερά αυτά που λες, κυρ πετεινέ.

Δεικνύων δε αυτήν εις έκαστον των συμποτών, λέγει· «Τούτον βλέπων πίνε και τέρπου, διότι τοιούτος θα γίνης αφού αποθάνηςΤαύτα πράττουσιν εις τα συμπόσια. Διατηρούσι δε τα πάτρια έθιμα και δεν παραδέχονται νέα.

Ήδη, Μάρκε, ήδη απέρχομαι προς Αυτόν, αλλά σε αγαπώ και θα σε αγαπώ πάντοτε. Εσιώπησε διά να εισπνεύση ολίγον αέρα, έπειτα έλαβε την χείρα του Βινικίου και την ύψωσε μέχρι των χειλέων της. Ο Βινίκιος κατέστη κύριος εαυτού, έπνιξε τον πόνον του και ωμίλησε με φωνήν, την οποίαν προσεπάθει να καταστήση ατάραχον, θέλων να την παρηγορήση: — Όχι, αγαπητή μου, δεν θα αποθάνης.

ΠΑΡΗΣ Αυτός είν' ο εξόριστος Μοντέκης, ο αυθάδης, εκείνος οπού έχυσε το αίμα του Τυβάλτη, και ν' αποθάνη έκαμε τ’ ωραίον τούτο πλάσμα από την λύπην. Κ' έρχεται ακόμη να υβρίση και τα θαμμένα των κορμιά! Να τον συλλάβω πρέπει. — Σταμάτησε το έργον σου, ανόσιε Μοντέκη! Και πέραν απ' τον θάνατον εκδίκησιν γυρεύεις; Κατάδικε τρισάθλιε, σε συλλαμβάνω. Έλα, υπάκουσέ με· πήγαινε μαζή μου. Θ' αποθάνης!

Αλλ' ο Βινίκιος επλησίασεν εις αυτόν με πρόσωπον απειλητικόν και με φωνήν πνιγμένην είπε: — Τις σου λέγει ότι θα αποθάνης εκ της χειρός του Γλαύκου μάλλον ή εκ της ιδικής μου;

ΜΕΝ. Παραμύθια μου λες• εγώ βλέπω πώς είσαι σήμερον πώς δε ήσουν τότε το ξέρουν οι τότε. ΝΙΡ. Και όμως εγώ και εδώ είμαι ο ωραιότερος, Μένιππε. ΜΕΝ. Ούτε συ ούτε άλλος είναι ωραίος, διότι εις τον Άδην επικρατεί ισοτιμία και όλοι είμεθα όμοιοι. ΘΕΡΣ. Εις εμέ λοιπόν και τούτο είναι αρκετόν. 26. &Μενίππου και Χείρωνος.& ΜΕΝ. Ήκουσα, Χείρων, ότι ενώ ήσουν θεός, επεθύμησες ν' αποθάνης.

ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Κ' εκεί θεωρούνται κακά όσα κακά είναι κ' εδώ. ΕΡΜΙΟΝΗ Σοφή είσαι, σοφή. Αλλ' όμως πρέπει ν' αποθάνης. ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Βλέπεις πώς σε κυττάζει το άγαλμα της Θέτιδος; ΕΡΜΙΟΝΗ Μισεί η θεά την πατρίδα σου εξ αιτίας του φόνου του Αχιλλέως. ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ Η Ελένη ήτο η αιτία του φόνου του, η μητέρα σου, όχι εγώ. ΕΡΜΙΟΝΗ Θα σπρώξης ακόμη περισσότερον τας ύβρεις σου εναντίον μου;

Και τέλος, όταν θελήσης, να φάγης ένα κταπόδι ωμό ή σουπιά και ν' αποθάνης. Αυτή είνε η ευτυχία την οποίαν θα σου δώσω. ΑΓΟΡ. Να την κρατήσης για τον εαυτό σου. Αυτά που μου λες είνε απάνθρωπα και συχαμερά. ΔΙΟΓ. Εύκολα όμως και όλοι δύνανται να τα βάλλουν εις πράξιν.

Οι λόγοι ούτοι συνεκίνησαν και μετέπεισαν τον Νεόφυτον, όστις είπε: — Σαν είν' ετσά, γούμενε, βάσταξά το λοιπόν δυνατά κι' όπου θ' αποθάνης εσύ θ' αποθάνω κ' εγώ. Η απειλή του πασά Ρεθύμνης ως τόσον δεν εξετελέσθη.

Το πνεύμα σου, το στόλισμα κι' αγάπης και μορφής σου, εις τα στραβά σε οδηγεί, αντί να σε φωτίζη, κι' απ' την ανοησίαν σου παίρνει φωτιά κι' ανάπτει, ωσάν πυρίτις εις φλασκί ατέχνου στρατιώτου· κ' εκείνο που είν' όπλον σου, το κάμνεις θάνατόν σου! Εξύπνησε, ω άνθρωπε, και ζη η Ιουλιέτα, που τώρα εξ αιτίας της ζητούσες ν' αποθάνης.